Dnia Thu, 12 Mar 2015 23:24:23 +0100, @ napisał(a):

> nad samym jeziorkiem u gospodarza, ktory o pestycydach i
> opryskach chyba nawet nie slyszal, a pomidorki byly od niego, wiec ani chybi
> winowajca byla nieszczesna skorka..

Zaczęliśmy uprawiać pomidory, już u siebie, przy budującym się ciągle domu,
jakieś 30 lat temu, a muszę powiedzieć, że wtedy było tu takie za..pie, za
lasami i górami, że moja mama jak to zobaczyła, to biedna płakała jak bóbr
- "gdzieś ty, córuniu, poszła!" i takie tam, łzy i rwanie włosów z głowy
niemal.
A te pomidory były, owszem, czasem opryskiwane, ale tylko kiedy naprawdę
była potrzeba - przy czym wszelkie terminy oprysków i karencji srodków
zachowywaliśmy ze sporym zapasem - mąż się na tym dobrze zna, bo jest po
studiach rolniczych. Przecież mieliśmy małe dziecko, które jadło te
pomidory, no i my sami, i rodzina. Ponieważ zawsze był nadmiar,
okazjonalnie sprzedawaliśmy je albo ofiarowywaliśmy znajomym, bo ci
wiedzieli, że piękne i pewne, więc chętnie po nie do nas zaglądali.
Nasz (nieżyjący już od lat, świeć Panie...) sąsiad, który zauważył, jak
dużym powodzeniem cieszą się nasze pomidory, pozazdrościł i też postawił
tunel. Pomidory nawet mu rosły, bo podpatrzył, co sami robimy, ale i
podpatrzył, że czasem się pryska. Tyle, że nie był w stanie podpatrzeć
najważniejszego - jak (odpowiednie stężenie!) i kiedy pryskać oraz kiedy
zbierać owoce, aby było bezpiecznie. Pewnego dnia rano poczułam zza
ogrodzenia potworny smród ZBYT stężonego środka na pleśń, po czym
zauważyłam, ze sasiad własnie przeprowadza oprysk, a około południa (a
zbiór powinien nastąpić najwcześniej po 72 godzinach!) usłyszałam głosy -
przyszli do niego ludzie, aby kupić pomidory!
Nie odezwałam się, ponieważ i tak by nie uwierzyli, potraktowaliby to jako
chęć odbicia konkurencji czy coś w tym rodzaju - jakiś czas wczesniej już
dotarło do nas, ze sąsiad "odstraszał" naszych potencjalnych klientów (a
było ich sporo, lecz i tak nie sprzedawaliśmy każdemu) mówiąc, żeby u nas
nie kupowali pomidorów, bo "pryskone"...
Na szerokim gronie klientów nam nie zależało, i tak mieliśmy dosyć
znajomych, ale sąsiad bał się, że jemu się nie uda...

Ta przydługa dygresja ma na celu uświadomienie Ci, że żeby zaufać, trzeba
mieć realne podstawy - a nie tylko przypuszczenia lub to, że ktoś Ci powie
"pani, niepryskone!".


--

Ikselka
"Spójrzmy tylko na królestwo nasze, jedno z pierwszych w Europie, spójrzmy
na jego siły i środki obronne, na jego dostatki, bogactwa, na wszystko, co
ludziom jest potrzebne. Czegóż nam brakuje? Oto rządu silnego i ustalonego
ładu prawnego, a wtedy wszystko będziemy mieli i stać będziemy silni i
pewni siebie.
Jan Zamoyski, fragment przemówienia sejmowego z 1575.