Nudą powiewało, aż nagle napotkałam wirtualne osoby podpisującej się
*Aska* myśli nieuczesane:

| nie jest rozdrapywaniem ran , jest zapewnieniemm zze mimo tego iż
| relacje miedzy tatą a mama sie zzmienily ja dalej jest Twoim ojcem,
| jestem i będę nim cokolwiek by się nie stało.Oczywiście jesli mowimy
| o dobru dziecka to bezz klotni o czas kiedy dziecko moze sie spotkac
| z ojcem , najlepiej zawsze wtedy kiedy bedzie czuło taka potrzebę ,
| zapewnienie ze ojciec jest zawse kiedy bedzie potrzebny synowi to
| bardoz duzo ! i najlepiej omowic to naspokojnie zoną. Jesli obojgu
| rodzicom zalezy na dobru dziecka ......będą postępowali w imie dobra
| dziecka :)) a nie traktowac je jako pkt przetargowy jak to azwyczaj
| bywa w sprawadch rozwodowych


No właśnie! Mogę wypowiadać się jedynie (na szczęście) obserwacji
znajomych, przyjaciół i rozmów z nimi i to, co napisałaś jest jak dla
mnie najważniejsze! Najgorzej jest jak Rodzice próbują załatwić swoje
żale, frustracje, wszystko, co dotyczy tylko i wyłącznie stosunków
między nimi ...dzieckiem i " niby" dla dobra tego dziecka. Matka
ogranicza widzenia z ojcem , ojciec nadaje na matkę, babcie na siebie
nawzajem i robi się młyn nie do przeskoczenia:( Mój przyjaciel ma syna
z pierwszego małżeństwa, z którym ma doskonały kontakt pomimo, iż nie
mieszkają razem na co dzień, ale przechodził piekło właśnie z powodu
takich " przetargów". Teraz wychodzą na prostą, bo ex-żona jakoś
zaczyna sobie układać życie z kimś innym i mniej skupia się na wojnach.
Dziecko jest z rodzicami: matką lub ojcem wtedy gdy tego potrzebuje,
dzielą wakacje, święta, weekendy , popołudnia, wyjścia do lekarza, do
szkoły, wszystkie codzienne sprawy...
Resztę w zasadzie musiałabym przepisać z poprzedniego posta, więc tylko
się podpiszę pod Aśką.

***Tashunko***