"MOLNARka" <g...@h...pl> wrote in message
news:afmih9$pmv$5@news.tpi.pl...
> > Ale chyba generalnie im więcej w rodzinie miłości, tym te układy są
> > bardziej normalne i mniejsza jest konieczność dzielenia wszystkiego na
> moje
> > i twoje. Więcej jest rzeczy naszych.
>
> A tutaj tak nie fajnie podsumowałaś, że wasza rodzina jest pełna miłości a
> moja (gdzie rozliczamy się inaczej) jest mniej normalna i tej miłości jest
> mniej ;-/

Nie. Nic takiego nie chciałam powiedzieć. Chodziło mi o coś innego. Nie
wiem, czy jasno się wyrażę, ale dla mnie (DLA MNIE! - to nie jest prawda
obiektywna:) konieczność tak silnego zaznaczania swojej własności,
wytyczania granic swojego ja, jest oznaką braku poczucia bezpieczeństwa. A
jeśli ktoś żyje w ciągłym braku poczucia bezpieczeństwa, to znaczy, że coś
nie jest do końca w porządku - to miałam na myśli pisząc o normalności. Ale
znów "normalność" w każdej rodzinie jest inna, więc to wcale nie znaczy, że
ja mam rację. Raczej po prostu takie są moje odczucia, bo tak funkcjonuje
moja rodzina. Pamiętasz dawne wątki o własnych pieniądzach, osobnych kontach
bankowych, o niedotykaniu naszych telefonów komórkowych przez naszych TŻ'ów
i odwrotnie? I jeszcze kilka podobnych, które się przewinęły przez tę grupę?
Za każdym razem razem robiłam rachunek sumienia i ciągle mi wychodzi, że nie
odczuwam potrzeby zakładania własnego konta, nie potrzebuję chować swojej
komórki przed mężem i nie boję się odebrać jego komórki itp itd i nie muszę
się z rodziną rozliczyć ze wszystkiego co do grosza. Ktoś inny powie, że
jemu właśnie takie wyznaczanie granic zapewnia poczucie bezpieczeństwa i to
też jest OK. Każdy lubi inaczej:))) (na szczęście, bo świat byłby nudny). U
nas po prostu te granice przebiegają w innym miejscu - nie dookoła "ja", a
dookoła "my". Mniejsze kółko to ja, mój mąż i moje dziecko. Drugie większe
koło to reszta najbliższej rodziny. I właśnie tu przebiega nasza granica.
Dalej jest reszta świata i tam już obowiązują normalne, twarde zasady -
żadnych ustępstw:)) Strasznie to zagmatwałam. Nie wiem, czy ktoś coś z tego
zrozumie. Ale jeszcze raz powtarzam - nie krytykuję żadnego stylu życia.
Póki ludzie nie robią krzywdy innym, a wszyscy członkowie danej grupy,
akceptują dane zachowania, to trzeba pozwolić ludzom żyć tak jak chcą.
Anka (ugodowa:)


--
Serwis Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/