Wiadomość od Ivan (N...@p...onet.pl) dostałam taką:

> Co jeszcze?
> Czy ktoś "przesiadł" się z gazowej na elektryczną (lub odwrotnie), i
> mógłby krótko odpisać:
> - daj se siana, albo
> - nie zastanawiaj się, tylko bierz,
> i w paru słowach opisać dlaczego.

Przejście jest ciężkie, tzn. dla mnie było :). Inaczej się gotuje,
pewna bezwładność urządzenia, gaz przykręcasz i od razu mleko przestaje
kipieć, tu niestety nie, i jednak trzeba je zsunąć z pola (chociaż to
łatwy manewr, bo powierzchnia gładka).

> PS. Dodatkowe informacje:
> - kuchnia w zasadzie otwarta (szerokie przejście do jadalni i na
> korytarz)
> - instalacja trzyfazowa w domu jest.
> - gazu nie ma (musiałbym z butli)

No właśnie ja przesłanki miałam jak Ty, z tym, że jeszcze "salon" jest
razem (osobno mam tylko sypialnie i łazienki). Łatwo się to czyści,
sama gładkość powierzchni daje większe wrażenie porządku, jak dla mnie.
A przy odrobinie poszukiwań i odpowiednim blacie i płycie, może być ona
niemal niewidoczna.
Gazu nie mam i z doświadczenia innych wiem, że butla to złośliwe
ustrojstwo i gaz kończy się akuratnie przy gotowaniu niedzielnego
obiadu, albo innej równie "sprzyjającej" chwili. Tu argumentem było po
prostu lenistwo i niechęć do pamiętania o jeszcze jednym dodatkowym
zakupie.
Generalnie jestem zadowolona. Z garnkami bez przesady, ważne żeby miały
płaskie dno i za wyjątkiem jakiś absolutnych wyjątków, spokojnie kładę
na płycie większość garów mojej mamy, które przez lata były używane na
kuchence gazowej. A i plus olbrzymi płyty, garnki się nie brudzą tak
jak od gazu, są śliczniutkie jak nowe cały czas :-).
Minusy to głównie konieczność przyzwyczajenia się do nieco innej
obsługi, początkowo się denerwowałam strasznie i nawet naleśniki nie
chciały mi się udać :-). Teraz jest OK i polecam.


--
Pozdrawia Monika
GG 51726