Twoje rozwiniecie zagadnienia, ktore nazwales przerwaniem
dialogu wewnetrznego (hmmm... rozumiem dlaczego), to swietny
przyczynek do nowego niebywale pasjonujacego tematu.

Krotko:
Wlasnie co wspominala o takim szczegolnym przypadku defric...

Rzeczywistosc rozumiana jako polaczenie materii (formantow relacji)
oraz relacji (~zaleznosci pomiedzy budulcem materialnej formy
rzeczywistosci).... w tym ujeciu: pozamaterialny wymiar rzeczywistosci...

W tym kontekscie pytanie o sposoby na poznanie siebie uzyskuje
bardziej uogolniony ksztalt: jak 'dostroic' umysl do pelnego (o ile to
mozliwe) odbioru rzeczywistosci bez przeklaman [interpretacyjnych]
w postrzeganiu relacji...

Korzysci ktore opisales sa w rzeczywistosci procesami towarzyszacymi
'dostrajaniu' umyslu do takiego adekwatnego odbioru rzeczywistosci
i nawiasem mowiac wydaja sie interferowac w szerzej postrzeganym
procesie...

PS: zaluje bardzo, gdyz teraz juz nie mam czasu, ale za ok. 1,5 tygodnia
postaram sie ew. wrocic do tego tematu...
Tymczasem nie moglem sobie darowac choc 'zasygnalizowania' powyzszego. :]
BTW Kapitalne. :)
Szczerze mowiac nie sadzilem ze ktokolwiek tutaj jest w stanie tak
'analitycznie' postrzegac kwestie 'rozpoznawania' rzeczywistosci. :)

Pozdrawiam,
Czarek