Joanna Duszczyńska napisała:
> We wstępie do książki chyba jest to napisane, ale tą książkę ("Jak
> mówić...") czyta się powoli. Nie więcej niż jeden rozdział tygodniowo.
[ciach]
Z tym, że nie ma obowiązku czytania po kolei, IMO. W każdym razie ja
swojego czasu zaczęłam od rozdziału, który był mi najbardziej potrzebny.
A potem według własnego uznania. Nie czytałam powoli. Nie ćwiczyłam w
jednym tygodniu nazywania uczuć, a w następnym zachęcania do współpracy,
czy co tam było po kolei [1]. Za to często do niej wracałam, tym razem
czytając rozdziały wedle kolejności.

--
Old Rena, matka gimnazjalisty
[Renata Gierbisz]

[1] pożyczyłam komuś, dobra dusza ja, i zniknęła jak sen złoty