Użytkownik "... zzz"
> Natomiast mnie zaciekawiło - skąd u Ciebie wziął się ten pogląd.
> Jakie to Twoje własne doświadczenia sprawiły, że ...
> żądasz od dziecka uszanowania dla cierpienia rodzica, równocześnie
> nie za bardzo rozumiejąc cierpienie samego dziecka...
> Hmmm?

Nie, nie momencik :))
Ja nie żądam uszanowania cierpienia rodziców - chociaż w normalnej sytuacji
tak powinno być.
Chociło mi o to że dziecko "w normalnych warunkach" powinno pomyśleć - To
rodzice dali mi życie i kochając ich nie moge im tego zrobić.
Nie patrz patologicznie przez chwilę na ten przypadek.

>> Ciekawe ile dzieci teraz potrafi zadać sobie takie pytanie....
>
>
> Moja wiedza ogólna (grupowa) mówi mi, że nie jesteś dzieckiem.
> Jesteś rodzicem.
> Czy jako rodzic masz tendencję do obarczania dziecka jakąkolwiek winą?

Bardzo rzadko ...

> Tak jak Getrych i jemu podobni?
> Dlaczego?
> Przecież każde dziewcko JEST DZIEŁEM rodzica!!

Dziecka nie da się zamknąć w 4 ścianach i odizolowac od rezty społeczeństwa
... dlatego nie można zapewnić "sterylnego wychowania" i liczyć na to że
dziecko z klapkami na oczach będzie wykonywało polecenia dorosłych. Skoro
dorosły nie umie odmówić sobie pewnych prayjemności znaąc ich konsekwencje
to jak możemy tego oczekiwąc od dziecka.

>> W prawidłowo funkconującej rodzinie obojętne co się nie dzieje -
>> samobójstwo
>> jest porażką.
>
> Zgoda. A jak wg Ciebie powinna wyglądać prawidlowo funkcjonująca rodzina?

Nie no proszę CIę ... to temat na książkę :)

> Z tego co powiedziałaś to najważniejsze jest, żeby dzieci szanowały
> dorosłych
> oraz miały wzgląd na ich uczucia i emocje, tak?

Nie.

> A najlepiej... jakby im nie przeszkadzały swoimi durnymi problemami, tak?

Nie .

> Bashia - zastanów się...

Widać chyba źle mnie odczytałeś...

> A co, o najgorszej rzeczy dla dziecka, powinien wiedzieć rodzic?

Wszystko.
Przede wszystkim powinien nauczyć dziecko rozmowy z samym sobą

Pozdrawiam
Vicky