Dnia Wed, 20 Jan 2010 12:10:03 +0100, cbnet napisał(a):

> Mnie rosyjski kojarzy się z prymitywizmem.

Boszsz... widzisz i nie grzmisz. Puszkina ani Lermontowa, ani Cwietajewej,
ani Achmatowej to Ty nie czytowywaty...


"Maryna Cwietajewa // http://milosc.info/wiersze/Marina-Cwietajewa/ //se
poczytaj też inne...

Do ciebie -- za sto lat





Do ciebie, co w sto lat urodzony zostaniesz

Po tym, jak ducha wytchnę w ciszę,

Aż z głębi, z wnętrza, jak na śmierć skazaniec,

Ja własną ręką piszę:



-- Miły! Nie szukaj mnie! Pozmieniały się mody.

Już i ze starców nikt mnie nie pamięta.

-- Usta nie sięgną! -- Oto przez letejskie wody

Para mych rąk wyciągnięta.



Widzę twe oczy, dwa rozgorzałe ogniska,

W grób świecą mi, w piekło zatraty,

I tę, co ręką nie drgnie, widzą z bliska,

Umarłą przed stu laty.



W ręku mam -- prawie jakby garstkę pyłu --

Wiersze me! -- Widzę: brniesz przez wichry szumne

Szukając domu, gdzie się urodziłam,

Albo -- gdzie umrę.



Po drodze na kobiety -- żywe i szczęśliwe --

Gdy spojrzysz, ja aż rosnę, zachwycona,

Słysząc twój głos: -- Oszustki! Wyście, wy, nieżywe!

Żywa jest tylko ona!



Jak ochotnik, służyłem jej z własnej ochoty!

Znam każdy sekret jej, każdy pierścionek!

Wy, obdzieraczki zmarłych! Te klejnoty

Jej zostały skradzione!



O, sto pierścieni mych! Aż w trzewiach na dnie

Skręca mnie skrucha, dotąd niebywała,

Żem tyle ich rozdała, gdzie bądź, jak popadnie,

A ciebie się nie doczekała!



I jeszcze smutno mi, że to dziś przecież,

Dziś wieczór, szłam tak długo wprost przez pola

Za spadającym słońcem -- i naprzeciw

Tobie -- za sto lat.



Idę o zakład, że i skląć byś mogła mi

Przyjaciół, których skrywa mgła grobowa:

-- Tak, czciliście ją wszyscy! A różowej sukni

Żaden nie podarował!



Kto mniej dbał o swą korzyść? -- Nie, korzyści

Swej się nie zaprę. Co, zabijesz mnie? -- więc po co

Kryć, że od wszystkich wyłudzałam listy

I całowałam nocą.



Powiedzieć? -- Powiem! Niebyt -- rzecz umowna.

Jesteś mi teraz najgorętszym z gości

I tej, co wśród kochanek lśni jak perła cudowna,

Wyrzekniesz się -- dla kości.


Przełożył z rosyjskiego
Robert Stiller"









"Maryna Cwietajewa
//http://milosc.info/wiersze/Marina-Cwietajewa/Proba
-zazdrosci.php

Próba zazdrości




Jak się panu żyje z inną?

Łatwiej, prawda? Pchnięcie wiosła

I -- od brzegu! Z oczu zginął!

Szybko fala pamięć zniosła



O mnie, pływającej wyspie?

(O, nie po wodach -- po niebie!)

Dusze, dusze! -- siostry wyście,

Warn -- miłośnicami nie być!



Jak się żyje ze zwyczajną

Żoną? Świat -- bez bóstwa -- lepszy?

Królową z tronu strącając

(Samemu się go wyrzekłszy),



Jak się żyje -- krząta -- troszczy --

Dobiera się w korcu maku?

Myto wiecznej trywialności

Jak się płaci, mój biedaku?



"Konwulsji szarpiących tętno --

Starczy! Dom wynajmę nowy".

Jak się panu żyje z jedną

Z wielu -- memu wybrańcowi!



Swojskie jadło, święty spokój --

Tak? -- Triumfu nie powstrzymuj!

Tylko... jak się panu z kopią

Żyje -- któryś deptał Synaj!



Jak się panu żyje z obcą,

Z tutejszą, rajsko-pierwotną?

Jowiszowej lejcy chłostą

Nigdy czoła wstyd nie dotknął?



Jak się żyje -- wstaje -- wiedzie --

Śpiewa w chórze rannych ptaków?

Ból sumienia -- rany wiecznej --

Jak się znosi, mój biedaku?



Jak też żyje się z towarem

Rynkowym? Marże -- niemałe!

Po marmurze z gór Karrary

Jak się panu żyje z miałem



Gipsowym? (Wykuty w bryle

Bóg -- i znów skruszony do cna!)

Jak się panu żyje z byle

Jaką -- któryś Lilith poznał!



Nowalijką sezonową

Sytyś pan? Gdy czary prysły --

Jak się żyje z tuzinkową,

Ziemską, bez szóstego zmysłu?



No, szczerze: więc jednak szczęście?

Nie? W zapaści bez głębiny --

Jak się żyje, miły? Ciężej?



Przełożył Wiktor Woroszylski"




--

Ikselka.