Chiron pisze:
> Użytkownik "Aiua40" <s...@g...com> napisał w wiadomości
> news:58fe204e$0$662$65785112@news.neostrada.pl...
>> W dniu 2017-04-24 o 16:19, Chiron pisze: (ciach)

>>>> a ty jak diagnozujesz? :-)

>>> No cóż - widzę w Tobie dużo agresji, nienawiści wręcz. Weźmy
>>> choćby zasady pisowni języka polskiego; agresja i nienawiść aż
>>> bije w oczy z ekranu. :-) Jak to zdiagnozować? No nie wiem - takie
>>> skłonności do agresji są w wielu chorobach. Stąd moje pytanie - co
>>> Ci dolega? :-)

>> pytać zawsze można :-)

> Pytasz o moją diagnozę, a gdy ją stawiam, to się wycofujesz. To, że
> się raczkiem wycofujesz nie zwalnia Cię z uiszczenia opłaty za
> diagnozę. :-)

Chironie, a może po naszej jakże długiej znajomości postawisz mi nową
diagnozę na podstawie mojego zachowania, bo czasami tracę nieco grunt
pod nogami i potrzebuję czyjegoś świeżego spojrzenia z zewnątrz.

Otóż wczoraj odbyła się przed sądem druga rozprawa w sprawie o podział
naszego majątku wspólnego dorobkowego, którym do chwili obecnej jet
mieszkanie własnościowe, i której to sprawy nie załatwiliśmy podczas
rozwodu w 1996/7 roku. Pierwszy raz po 23 latach miałem okazję zobaczyć
moją córkę Kasię i drugi raz w tym samym czasie młodszego syna Janka.
Starszego Wojtka (Down) moja eks- niestety nie przyprowadziła jako
świadka do udziału w sprawie. Bardzo mi było żal Kasi, która wygląda na
bardzo zmęczoną życiem, i której szeroko otwarte oczy, gdy odpowiadała
na jakieś tam moje pytanie, świadczyły o tym, że jest nadal przerażonym
dzieckiem po terapii, którą jej zaserwowali w 1994/5 roku "specjaliści"
z wrocławskiego ośrodka socjoterapii młodzieżowej na wniosek Teresy M.
Ponadto życie Kasię też nie rozpieszcza, gdyż ma niepełnosprawnego syna.
Znacznie lepiej czuje się Jasiu, ulubiony syn Teresy M., który jeszcze
na razie nie ma problemów rodzinnych (i oby ich nie miał).

Sprawa jak to sprawa. Wnioskodawczynią w sprawie jest Teresa M., ja
jestem tylko uczestnikiem. Wnioskodawczyni chce udowodnić, ze to dzięki
niej mamy to mieszkanie, że to wyłącznie ona i jej rodzice przyczynili
się do tego, że nabyliśmy to mieszkanie i że ja to właściwie nie mam
żadnego prawa; stara się umniejszyć moją rolę w zabezpieczaniu rodziny i
naszym materialnym wzbogacaniu się. I dla udowodnienia tego powołała
świadków, którzy mają zakrzyczeć sąd bez żadnych twardych dowodów, i
pokazać że właściwie to byłem utrzymankiem Teresy M.

Ale to nie jest ważne. Dla mnie sprawa o podział mieszkania jest
ostatnią szansą na... odbudowanie rodziny i przywrócenie normalnych
relacji między nami oraz dziećmi. Jest to oczywiście możliwe tylko
wówczas gdy odbudujemy nasz związek ale nie na zasadach, które
obowiązywały przed jego rozpadem, czyli na dominacji kobiety, lecz na
zasadach partnerskich. I to zaproponowałem mojej eks-: odbudowanie
pełnej rodziny, i wówczas podział mieszkania będzie niepotrzebny. W
przypadku, jeżeli Teresa M. nie zgodzi się na moją propozycję proponuję
podział po 50% pomimo tego, że fizycznie przyczyniłem się znacznie
bardziej do tego, że ma ona teraz gdzie mieszkać.

Jest to moje ostatnia próba odbudowania rodziny a jedynym warunkiem jaki
stawiam jest uczciwa rodzinna rozmowa na temat wszystkich niewygodnych
faktów naszej przeszłości, które - w porę nie wyjaśnione - umożliwiły
Teresie M. manipulację i obciążanie mnie poczuciem winy za wszystko co
stało się złego w naszej rodzinie. Manipulacja, której się w porę nie
przeciwstawiłem, stała się zalążkiem dowolności interpretacji tych
faktów przez Teresę M. z czego postało następnie kłamstwo historyczne,
rzecz by można. Zdaję sobie sprawę, że trudno jest się uwolnić od
kłamstwa, które zostało wbudowane w rodzinną rzeczywistość, i które
umożliwiło kobiecie sprawowanie nad rodziną niekontrolowanej władzy. Ale
cóż, spróbować trzeba bo w tle jest dobro i zdrowie emocjonalne naszych
dzieci a także ich dzieci. Dlatego zaproponowałem takie rozwiązanie
przed sądem mimo tego, iż zdaję sobie sprawę z tego jak nikłe są szansę
powodzenia mojego przedsięwzięcia. Ale bez pracy nie ma kołaczy więc
trzeba działać nawet narażając się na kpiny Teresy M. i przywoływanie do
porządku przez sędziego, który stwierdził, że sprawa dotyczy podziału
majątku a nie odbudowania rodziny.

Chironie, czy ja jeszcze mam dobrze pod kopułą?

--
Pozdrawiam
LeoTar Gnostyk

Świat według LeoTar'a - http://leotar.net/
Pomoc wzajemna jako czynik rozwoju - Piotr Kropotkin
Odważ się wiedzieć - Zygmunt Freud