Piotr pisze:

> Typ A.
> W realu są to osoby bardzo wewnątrzsterowne.
> Wiedza dość dobrze kim są i biorą za to odpowiedzialność.
> Tutaj natomiast dyskredytuje je pewna chyba niedyspozycja intelektualna.
> Otóż to co się sprawdza w realu, czyli: "ja jestem taki jaki jestem
> i widzisz mnie takiego jakim jestem i jakim ew. chę być"
> tutaj prowadzi do sporego nieporozumienia.
> Osoby takie mogą tutaj zaprezentować tylko max z 10% siebie
> i ciężko czasem poznać kogoś po jego cieniu.
> Jednak osoby te ignorują ten fakt i jak ktoś ich nie rozpoznaje w kształcie
> w jakim chcą, to za chwile takie osoby są burakami i tępakami.
> IMO główna cecha tego typu to jest kompletny brak autorefleksji
> przy zachowanej zdolności obserwowania jej u innych.
>
> Typ B.
> Są to osoby w pełni wewnątrzsterowane, w realu i tu.
> Przy czym zadają sobie sprawę, że ich odbiór tutaj jest
> poprzedzony ich własnym odbiorem innych.
> W najprostszym przykładzie idzie to tak: "ja ciebie lubię
> lub cenię więc pokazuję ci takie 10% siebie, które ty
> też będziesz mógł polubić i docenić".
> Głowna cecha tego typu to pełna zdolność do autorefleksji.
> Gdy taka osoba dostaje komunikat o odbiorze siebie to rozważa
> swój odbiór nadawcy komunikatu, ze świadomością jaki typ on reprezentuje
> i w zależności od tego oraz własnych celów może zmodyfikować odbiór siebie.

Hm, tak się zastanawiam nad tymi typami i coś mi tu nie gra.
Dlaczego uważasz, że osoba, która modyfikuje odbiór siebie pod
oczekiwania odbiorcy (typ B) jest osobą w pełni wewnątrzsterowną?
Czy to nie raczej typ A byłby typem w pełni wewnątrzsterownym?
Poddaję pod dyskusję. Sama nie jestem pewna, czy dobrze tę Twoją
klasyfikację rozumiem.

Ewa