Anka P. pisze:

> U mnie zadziałało to jak u Ciebie, ale nie chodziło nawet o udobruchanie.
> Po prostu teściowa w pewnym momencie odpuściła sobie, bo zobaczyła, że
> nas nie ruszy. Trafiała na mur i koniec.
> To, że my potem we dwoje z mężem omawialiśmy problem to jedno, ale przed
> teściową jedno stawało za drugim popierając się nawzajem, niezależnie od
> tego czy mieliśmy wspólne czy osobne zdanie na poruszony temat.

Ja miałam utrudnione zadanie, bo tż to jedynak z matką, która go w sumie
sama wychowała, w dodatku wyjątkowo zaangażowaną w jego/nasze życie.
Z teściowej po wielkiej walce zrobiłam kumpla, a z tż faceta, który ma w
top tenie na pierwszym miejscu mnie i dzieci, a mamie się nic nie
stanie, jak się syn powie " nie zgadzam się ".
Teraz jest constans ona mnie lubi, uwielbia wnuki i nie widzi we mnie
harpii, która zamierza jej zabrać syna.
--

Paulinka

Najlepiej podstawiają nogi karły, to ich strefa.

S.J.Lec