dobra, oto wiec moja opowiesc na temat wiezadla przedniego krzyzowego, czyli
w skrocie ACL (anterior cruciate ligament), moze w skrocie na razie, aby nie
nudzic, a jak bedziesz potrzebowac szczegolow, pytaj:
a wiec, zerwalam sobie owo ACL (nie wiedzac jeszcze wowczas, co to
jest:-(((( na treningu taekwondo, sport to jednak nie zawsze zdrowie. Kolano
spuchlo , ale nie bolalo tragicznie jakos, ale gdy ortopeda to zobaczyl,
pomacal, szarpnal, to byl prawie w 100% pewny, ze weizadlo sie zerwalo.
Potwierdzily to wyraznie obrazki z MRI. Mialam wiec do wyboru: fizykoterapia
dla wzmocnienia miesni nogi, celem zastapienia wiezadla, albo rekonstrukcja.
Pierwsza opcja oznaczala niestety mozliwa koniecznosc zrezygnowania z
roznych sportow, jak narty, czy taekwondo wlasnie, choc to oczywiscie moze
byc roznie, w zaleznosci od sprawnosci, powiem tylko, ze w miedzyczasie, po
uszkodzeniu, a przed operacja, kiedy juz mi wrocila pelna ruchomosc stawu,
moglam trenowac taekwondo, i nawet przeszlam egzamin na wyzszy stopien. Ale
jednak wymagalo to sporej uwagi, b kolano, przy niektorych ruchach (skrety
nagle), bywalo niestabilne. nie jakos dramatycznie, ale zdarzalo sie. Nie
przeszkadazalo to az tak w codziennym zyciu, nawet po gorach lazilam (dwa
razy tylko skrecajac sobie kolano do bolu), wiec zastanawialam sie dlugo czy
warto operacje miec czy nie. Bo sa dwie szkoly, niektorzy uwazaja, ze jesli
brak ACL nie przeszkadza w codziennym zyciu, nie powinno sie tego ruszac,
inni, w tym wiekszosc lekarzy tutaj (USA), chca rekonstruowac jak
najszybciej, aby pacjenci mogli wrocic do aktywnego zycia. ogolnie, dla
osoby mlodej i aktywnej jednak lepsza opcja jest naprawa. Co mnie jeszcze
przerazalo, to mozliwosc szybszych zmian zwyrodnieniowych stawu bez ACL (te
wszystkie skrety bolesne, to nakladajace sie mikrouszkodzenia). Wiec
podjelam decyzje ; naprawa. gdy juz poczytasz nieco o naprawach, zobaczysz,
ze sa dwie mozliwosci rekonstrukcji: twoje wlasne sciegno (z rzepki, albo
lydki) albo dawcy. Ja mailam dawcy, bo taka metode preferowal moj lekarz
(specjalista medycyny sportowej, bedzie lekarzem na olimpiadzie zimowej w
SLC), kazda metoa ma swoje plusy i minusy, ale o tym potem jesli bedziesz
chcial. W kazdym razie, operacja byla artroskopowo, w znieczuleniu
dokregoslupowym(wiec bylam swiadoma, chco spiaca od lekow uspokajakacych..),
tego samego dnia trafilam do domu (tu jest taka procedura, o ile wiem, w
Polsce trzymaja pacjentow dluzej), noge mialam w usztywnieniu ktore
zdjemowalam tylko na czas cwiczen (cwieczenia zaczelam od razu, wedle
lekarza tak najlepiej, ale tu podejscia roznia sie bardzo, inni np moga
zalecic cwicenia dopiero po kilku tygodniach, zalezy to takze od kondycji
pacjanta, oraz innych uszkodzen kolana). chodzilam o kulach przez kilka dni,
potem juz bez, bolalo niezle, fizykoterapie taka fachowa zaczelam po
tygodniu, sprawnosc jak dla mnie wracala powoli, ale wedle ocen
pobiektywnych, bardzo szybko, po jakichs 4-5 tygodniach nauczylam sie
chodzic bez utykania, a teraz cwicze celem powrotu ily meisni i calkowitego
zgiecia kolana. Ocenia sie, ze do pelnej sprawnosci powaraca sie 6 miesiecy,
(wtedy mozna wrocic do sportow), a kompletny proces nowego ACL stawania sie
Twoim wlasnym 12-18 miesiecy.
Jesli chcesz posluchac wiecej o samej operacji, to oczywiscie, sluze
szczegolami.
A, bardzo pomogli mi w zrozumieniu tego, co sie dzieje, oraz w rozpraszaniu
licznych lekow, ludzie z forum dusykusyjnego o kolanie wlasnie
(angielskojezyczne), oto adres: http://factotem.com/kneeboard/. Zajrzyj tam
, radze.

Wszystko to bylo nieco meczace, bardzo stresujace, ale w tej chwili nie
zaluje, ze zdecydowalam sie na naprawe. Kolanko jest juz sprawne na tyle, ze
moge nawet biegac (ostroznie) i jezdzic na rowerze w terenie (bo na
stacjonarnych, to od 3 tygodnia)

pozdrawiam, i jak masz pytania, to pytaj smialo:-)

Agnieszka