Marek Krużel wrote:
>> [...] zawsze komplementy odbieram
>>> jako nieco na kredyt, tak moja nieumiejętność ich przyjmowania jest
>>> jakby obawą przed spłaceniem kredytu. Czuję się zbyt zobowiązana do
>>> ciągłego wypełniania tego komplementu (nie umiem tego lepiej ująć).

>> A mnie się wydaje, że do dobrego tonu należy za komplement
>> podziękować, co daje komplementującemu grzecznościową satysfakcję
>> (że słusznie zauważył pozytywną cechę u Ciebie). Dystans do
>> komplementów pozostawia niemiłe wrażenie.
>> Jest nawet niegrzeczny w pewnych przypadkach, gdyż oznacza
>> podejrzenie o jakiś w tym interes. :)

> rzeczywiście jest niegrzecznie podawać w wątpliwość czyjąś z
> nieznanych przyczyn domyślną bezinteresowność, a w odniesieniu do np.
> pracodawcy niegrzeczność jest ryzykowna

W odniesieniu do przełożonych jest ryzykowna, a w stosunku do wszystkich
innych zależności nakręca wzajemna podejrzliwość i niemozność zaufania
komuś. Powstaje przeświadczenie, że każdy, koto stara się być miły, coś chce
ugrać. :)

--
pozdrawiam
michał