Osoba znana wszem jako Madda m...@p...onet.pl, drżącą z emocji
ręką skreśliła te oto słowa:

> Już nie mam siły do tego wątku. Napiszę tylko tyle: w zeszłym
> tygodniu starsza córka z własnej inicjatywy dwa razy odkurzyła
> mieszkanie, wczoraj pozmywała naczynia (lat 6, doskonały wiek na
> rozpoczęcie nauki porządku). Dlaczego uważasz, że skoro nie mam w
> domu muzeum to znaczy że na podłodze walają się ogryzki? Dlaczego
> uważasz że skoro nie mam w domu muzeum to nie potrafię nawiązać
> kontaktu uczuciowego, intelektualnego z własnym dzieckiem na tyle
> żeby poprosić o pomoc i ją uzyskać? Kurz i odzierz w ich pokoju
> obchodzi mnie tyle co zeszłoroczny śnieg.

Tyż nie mam siły i nie twierdzę, że masz ogryzki za łóżkiem. Aktualnie moja
znajoma toczy właśnie wojnę podz 13-letnią córcią o ogryzki pod łóżkiem.
Maddy nie traktuj, na Boga, moich postów jako napaści na Ciebie.
Przedstawiłam dwie skrajności - dom - muzeum i stajnie Augiasza... Bo
teoretyzuję - li i wyłącznie. Rzeczywistość rzecz jasna ma różne odcienie
szarości.Nie sugeruję w żadnym przypadku, że Ty czy boniedydy czy
którakolwiek z pań ma w domu totalny bajzel. A nawet jak ma to JEJ PRYWATNY
INTERES, a mnie to naprawdę nie interesuje. Natomiast jeśli Twoje młode samo
zabiera się za porządkowanie to chwalebnym by było krzewić w niej te
pozytywne zachowania. Dla Twojego własnego dobra :-) Natomiast kontakt
intelektualny i emocjonalny z dziecięciem ma się do miotły jak piernik do
wiatraka. Jeśli młode wzrasta w przekonaniu, że do jego obowiązków należy
sprzątanie po sobie to jako nastolatek raczej się nie postawi jak wesz na
grzebieniu. Jeśli natomiast od zawsze widzi, że od porządkowania jest matka
i ojciec to w przyszłości będzie zależało od waporów i narowów oraz dobrej
woli owegoż dziecięcia czy uzyskasz od niej tę pomoc w utrzymaniu ogniska
domowego czy nie. A z nastolatkami jak wiesz bywa różnie.

--
Pozdrawiam
Małgorzata
*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^
http://www.btsnet.com.pl/majkowscy/
"Carum est, quod rarum est"