> > Jak Wy sądzicie ?

1. Edukacja, edukacja, edukacja społeczeństwa i stałe dążenie do zmiany
mentalności ludzi zdrowych. Sama kara nic nie pomoże - składka, obojętnie
jak wysoka, wliczana jest w cenę końcowego produktu. Powiecie, że jego
konkurencyjność cenowa spada ? Otóż nie - bo jak wrzucają wszyscy, to
podnosi sie tylko ogólny poziom cen, a nie zmieniają relacje między nimi. W
konsekwencji - płaci konsument, a firmom ten koszt zwisa.
2. Edukacja, edukacja, edukacja ON. Jak będą naprawdę dobrymi
superfachowcami to znajdą zatrudnienie. Pomoc bezpośrednia w postaci ZPCH
powinna dotyczyć tylko wąskiej grupy osób (np. właśnie upośledzenia
umysłowe) które nie mają szans na znalezienie się na normalnym rynku pracy.
Pozostałych trzeba jak najszybciej na ten rynek przenieść, oczywiście
wyrównując ich szanse.
3. Nie jesteśmy pępkiem świata, to nieprawda że nam się należy więcej niż
zdrowym obywatelom tego kraju - wszelako należy nam się równość szans. Prawo
nie musi, wręcz nie powinno dawać nam forów (bo wtedy "zdrowi" bedą
dyskryminowani), ale powinno gwarantować nam równość, tzn. interweniować
tam, gdzie te proporcje są zachwiane. Jeśli mamy prawo do 10 dni urlopu
ekstra, to pracodawca musi to mieć powetowane, bo inaczej jesteśmy gorsi na
starcie. Jeśli wymagamy dodatkowego stanowiska pracy - to pracodawca musi
mieć to powetowane, bo inaczej jesteśmy gorsi na starcie. Jeśli mamy sami
szukać pracy, to muszą być takie udogodnienia, które zagwarantują nam, że
dostaniemy się np. na rozmowę kwalifikacyjną wszędzie tam, gdzie człowiek
zdrowy, że w każdym miejscu możemy się edukować itd itp

Ale prawdziwa równość szans będzie dopiero wtedy, gdy tak zmieni się
mentalność pracodawcy, że mając do wyboru człowieka zdrowego i ON o tych
samych kwalifikacjach wyboru dokona bez brania pod uwagę niepełnosprawności
tego ostatniego. Ponieważ takiego stanu nie ma i długo, być może nigdy, nie
będzie - musi być coś co i to równoważy.

Wtedy i dopiero wtedy można ON wrzucić do tej samej głębokiej wody co
sprawnych i powiedzieć: macie takie same szanse, radźcie sobie tak samo. Jak
nie znajdziecie pracy - będziecie bezrobotni. Ale dopiero wtedy.

Jedna rzecz zasługuje na uwagę, mianowicie aspekt ekonomiczny:
Jeżeli np. ON bierze rentę w wysokości powiedzmy 500 PLN, to co najmniej
tyle państwo jest do tyłu.
Tak naprawde jest do tyłu więcej, bo gdyby pracował i zawiesił rentę i
zarobił powiedzmy 2000 PLN, do do tych 500 PLN zysku należy dodać: podatek
od osób fizycznych, składki odprowadzane przez jego pracodawcę (wszak jak
wypracuje emeryturę, to kiedyś zamiast renty będzie mu ona płacona i będzie
oszczędność), podatki pośrednie płacone wskutek zakupu dodatkowych towarów
od 1500 zł nadwyżki, podatki płacone przez firmy z zysku który osiągnęły
dzięki temu że ON ten dodatkowy towar kupił.
Biorąc pod uwagę fakt, że to wszystko podobno stanowi mniej więcej 85
procent zarobku, to państwo w sumie na zatrudnieniu takiego ON zarabia na
czysto ponad 2000 PLN miesięcznie. I jest to znacznie więcej niż zarobi
PFRON ze składek karnych odprowadzonych przez pracodawcę. Więc co się
bardziej opłaca ? Chociażby z racji czystego rachunku ekonomicznego
wszystkie urzędy państwowe powinny rozchwytywać ON, bo jest z punktu
widzenia państwa dla nich najtańsza siła robocza.
Ale oczywiście państwo ma gdzieś jakiekolwiek oszczędności. Najwyżej
rządzący podniosą podatki :-(

Leszek M.