XL wrote:
>>>>>> Pustki żadnej nie odczuwam przy składaniu życzeń. Dzielenie się
>>>>>> opłatkiem w gronie wielu osób z rodziny i montowanie na prędce
>>>>>> zindywidualizowanych życzeń każdemu z osobna wprowadza mnie w
>>>>>> stan lekkiej irytacji. Często więc ograniczam się do lakonicznych
>>>>>> sztampowych kilku słów z półki ogólnej: "zdrowia - szczęścia -
>>>>>> pomyślności" ;D
>>>>> Tekst opisujący swiat sprzeczny wewnętrznie: jak można, nie
>>>>> wierząc w Boga, dzielić się opłatkiem i skałdac nad nim życzenia?
>>>>> Już samo to jest jedną wielką pustką... A o silnym poczuciu tej
>>>>> sprzeczności świadczy właśnie Twoja irytacja.
>>>> Wyciągnęłaś wniosek, jaki chciałaś. :)
>>> Jedyny nasuwajacy się, uważam że nie tylko mnie.
>>> Mnie nie wprowadza w stan irytacji składanie każdemu z osobna życzeń
>>> przy opłatku - każdy otrzymuje inne życzenia, bo myślę o nim, myślę
>>> o tym, co dla niego najlepsze, znam jego pragnienia i potrzeby - a
>>> każdy ma inne, prócz tych wspólnych dla wszystkich. A było na
>>> ostatniej Wigilii osób 16.
>>> Tobie po prostu nie chce się traktować bliskich indywidualnie,
>>> wnikać w te subtelne i ważne sprawy, które dla nich są ważne,
>>> dlatego wolisz złożyć im życzenia "z półki ogólnej" - samo to
>>> określenie deprecjonuje Twoje życzenia jako pierwszy lepszy z
>>> brzegu towar, wzięty bez zastanowienia i rzucony na odczepnego
>>> bliskim, aby ich zadowolić... a najbardziej Ciebie, bo nie musisz
>>> się męczyć myśleniem ani szczególnie angażować emocjonalnie...

>> W takim razie czego mi życzysz indywidualnie na ten rok na podstawie
>> wyciągniętych jedynych wniosków, jakie się nasuwają Tobie i nie
>> tylko Tobie? :)

> Nie znam wszystkich Twoich osobistych potrzeb i pragnień tak, jak zna
> się potrzeby i pragnienia Twoich bliskich.
> Jako obca osoba życzę Ci zatem "z półki ogólnej" - wszystkiego, co dla
> Ciebie będzie najlepsze (ufając, że w szczególnym przypadku nie
> bedzie to złamanie sobie przeze mnie nogi np). A przede wszystkim
> żebyś się dowiedział, czego życzyć Twoim bliskim i spróbował to
> zrobić każdemu z osobna w tym roku na Wigilię. Wtedy Twoje rodzinne
> życzenia nie będą puste, kiedy będą skierowane do konkretnej osoby.

Gdybyś mi mogła jeszcze napisać, co mogłoby mnie przekonać, jaką mógłbym
mieć motywację, żeby chcieć wypełniać tę pustkę akurat przy tak pompatycznej
sytuacji, jaką niewątpliwie jest wigilijna tradycja wynikająca z
prowizorycznych uzgodnień kilku przynajmniej rodzin zasiadających przy
jednym stole.


> Jako nie całkiem już obca osoba życzę Tobie i sobie, abysmy potrafili
> w tym roku wyzbyć się wzajemnej antypatii, a jestem pewna, że jest to
> zupełnie realne, jeśli tylko będziemy chcieli.

Jestem jak najbardziej za.
Czego oczekujesz? Taka wiedza, ułatwi mi to trudne zadanie. :)