"@(usun.cyfry.456)poczta.onet.pl"
<""ulawb.123\"@(usun.cyfry.456)poczta.onet.pl"> wrote in message
news:e2b3ag$6b0$1@nemesis.news.tpi.pl...

> Strasznie się rozpisałąm i chyba strasznie smętne to moje pisanie, ale
> ja chciałabym lubić panie, które opiekuja się moim dzieckiem, a ...
> chyba przestaję. Przekonajcie mnie, że nie mam racjii.

Trudno będzie... bo MASZ rację.
Ale wiesz co? Jedno w tym wszystkim jest pocieszające. Sama piszesz, że się
zmieniłaś. I całe szczęście. Głupota jest rozłożona w społeczeństwie mniej
więcej równomiernie. Grona przedszkolanek i nauczycieli też nie omija.
Niestety, właśnie z tymi grupami zawodowymi nasze dzieci spędzają niemal
połowę swojego "edukacyjnego" życia i przez ten czas na różne osoby mogą
trafić. Bądź czujna, asertywna i BROŃ dziecka, bo tak naprawdę nikt inny za
Ciebie tego nie zrobi. Czasem (często?) tak bywa, że w szkołach i
przedszkolach traktują nas rodziców jak malutkie szaraczki, które nie mają
pojęcia o pedagogice, o wychowaniu dzieci. Wzywa się rodziców na dywanik,
wyłuszcza pretensje do dzieci, a rodzic stoi jak oskarżony przed sądem i boi
się odezwać, żeby dziecku jeszcze bardziej nie zaszkodzić. A to nie tak. Te
instytucje mają się dziećmi opiekować, wychowywać je, ale nie mogą ich
krzywdzić. Nie jesteś w przedszkolu petentem, jesteś RODZICEM, które tej
instutucji powierza SWOJE DZIECKO. Jak widzisz, że przedszkolanka popełnia
kardynalne błędy wychowawcze - mów jej o tym wprost: (np. Porozmawiamy o tym
na osobności, nie przy dziecku), zadawaj wprost pytania, bez owijania w
bawełnę, ale bez awantur (np. Dlaczego pani powiedziała dzieciom o
psychologu?) I żądaj odpowiedzi. Kiedy się skarży na Twoje dziecko, pytaj,
jak ONA reaguje na jego zachowanie. Jeśli jej reakcja wydaje Ci się
niewłaściwa, mów głośno, co myślisz. Jeśli nie będziesz mówiła, nikt Cię nie
wysłucha:)
Anka (mama 14-latka)