l...@i...waw.pl (Dariusz K. Ladziak) writes:

> Cala sztuka zrobienia twarogu polega na jego zaparzeniu. Jak
> sprubujesz odiskac zwykle zsiadle mleko przez lniana scierke to
> wiekszosc ci wylezie - za malo sciete bialko. I w tym celu nalezy to
> lekko podgrzac - niestety dokladnych danych nie podam, w zyciu nie
> warzylem sera... Jak przygrzejesz za slabo - twarog wyjdzie
> wodnisty, mazisty i nie bedzie sie chcial odcisnac. Jak przygrzejesz
> za mocno - wyjdzie twardy suchy wior. Trzeba trafic. Odciska sie w
> scierce lub specjalnym woreczku z lnianej tkaniny - zwyczajowo
> woreczek ma ksztalt trojkatny, wlewa sie ogrzane uprzednio zsiadle
> mleko i skreca od gory wyciskajac serwatke. Po odcisnieciu tego co
> raczylo dac sie odcisnac skrecaniem szmaty wklada sie worek w praske
> do sera (w domowych warunkach - miedzy dwie deski do miesa) i sciska
> dalej - nadajac serkowi plaski trojkatny ksztalt (i pozbawiajac go
> dalszej czesci wody).

U mnie w domu podgrzewalo sie zsiadle mleko w lazni wodnej (tzn.
wsadzalo kubki z mlekiem do garnka z ciepla woda, i rzeczywiscie,
trzeba uwazac, zeby nie przasadzic z grzaniem), a potem sie odcedzalo
na gestym sitku. I juz. Osobiscie wole taki twarozek ze spora
zawartoscia wody niz wycisniety do sucha bialy serek...

MJ