> Czy opłaca się nie być komformistą?

IMHO tylko na krotka mete.

> Wiele się mówi o potrzebie bycia w zgodzie z sobą, o wolności, prawdzie
> podczas gdy tak naprawdę inni ludzie oczekują ode mnie pełnej akceptacji ich
> pogladów, zachowań, poleceń, próśb. Jak osmielasz się postepować inaczej niż
> ktoś sobie wymyślił lub mieć poglądy inne niż współpartnerzy to konflikty sa
> nieuniknione.

Funkcjonowanie w spoleczenstwie czy w ogole interakcja z innymi ludzmi wymaga
pewnych kompromisow niezbednych do wspolzycia. Nie mozna buntowac sie
przeciwko wszystkim i wszystkiemu, bo byc moze nie zawsze mamy racje? Nikt
nie wytrzyma z czlowiekiem, ktory uwaza wszystko za glupie i jedynie swoj punkt
widzenia uznaje za sluszny. Kiedy ktos nie potrafi zaakceptowac Twojej innosci
to nie widze powodu, dla ktorego trzeba utrzymywac z nim kontakt - ja nie umialbym
rozmawiac z osobnikami oburzajacymi sie na styl bycia, sposob ubioru czy poglady.
Sam tez jestem tolerancyjny (aczkolwiek jest granica - np. nie cierpie antysemitow)
i bardzo lubie poznawac ludzi o niesztampowych pogladach czy zachowaniu. Nie
czuje wewnetrznej potrzeby podporzadkowania i przekonania do swoich racji.
Na gruncie zawodowym sytuacja sie komplikuje - _prawie_zawsze_ najwieksze
sukcesy osiagaja ci, ktorzy wiedza komu sie podlizac, co powiedzic aby inni byli
zadowoleni a jednoczesnie zdobywac sympatie poprzez powielanie utartych
schematow - nie prowokowanie sytuacji konfliktogennych = akceptacja otoczenia.
To w jakmi srodowisku sie znajdujemy ma chyba priorytet nad "wewnetrzna
umiejetnoscia bycia" nonkonformista. Przyklad - np. kino czy teatr - jak trudno
nie smiac sie kiedy cala sala zrywa boki ze smiechu. Chocby akcja na scenie
w ogole nas nie bawila mimowolnie zmieniamy wyraz twarzy na usmiechniety.
Znacznie latwiej obronic swoje stanowiska grupa niz samodzielnie.

> Z drugiej strony jeśli sie nie potrafi odmawiać to ludzie potrafia wejśc na
> głowę. I jeszcze jedno spostrzeżenie. Co to znaczy wychowywać (młodych
> ludzi)? Czy to oznacza uczyć zachowań komformistycznych?
> hans1

Przylaczam sie do pytania - na ile rodzice sa w stanie wpoic dziecku swoje
wlasne zachowania konformistyczne? Czy savoir-vivre to tez pewnego rodzaju
konformizm?

--
-=Pozdrowionka=-

Wilczek
w...@i...com
UIN: 4017758