Użytkownik "Qwax" <...@...Q> napisał w wiadomości
news:18354-1054288518@213.17.138.62...
> [...]
> No to teraz popatrz dalej
> ....
> ...
> i po paru takich razach człowiek który chciał....i był...
> przestanie chcieć ... i być... (bo i po cholerę użerać się z
....)

Nie rozumiem. No nie rozumiem i już.

> [...] Prosić możesz
> - możesz nawet otrzymać zwrot tylko co ty sama(!!!)
> zrosisz ze swoim życiem.
> I co ważniejsze czy chcesz z tym życiem być sama(!)?

Dlaczego sama? W moim życiu nie uczestniczy przecież tylko ta
jedna jedyna osoba. Ale to i tak teoria, nie przepadam za
wyrzucaniem ludzi ze swojego życia.

Ale czy naprawdę istnieją tylko te dwie możliwości -
ubezwłasnowolnienie albo zignorowanie? Udało mi się przeżyć
całkiem pokaźną liczbę lat w przekonaniu, że pomoc to działanie
mające na celu poprawę sytuacji osoby, której jest udzielana.
Gdybym chciała komuś pomóc, a ten ktoś poinformował mnie, że
wybrana przez mnie forma pomocy (albo sam fakt jej udzielania)
mu nie odpowiada, to pewnie byłoby mi niewyraźnie, ale nie
przyszłoby mi do głowy forsowanie swojej wizji pod groźbą
odcięcia kontaktu. Twoja odpowiedź - na ile ją zrozumialam -
zdaje się odbierać mi nadzieję, że inni funkcjonują w podobny
sposób.

> [...] Ps. Patrzę na to z drugiej strony: osoba pracująca
> już dzisiaj ma nadzieję że nie dożyje do emerytury
> (bo nie chce żebrać kładąc przed sobą odcinek emerytury)
> a nie pozwala sobie pomóc - i co ja mam zrobić jak mi
> na tej osobie zależy?

Nie znając konkretnej sytuacji trudno rzecz jasna doradzać, jako
osoba patrząca z pierwszej strony ;) mogę tylko zapytać, czy nie
dałoby się wypracować wspólnie z tą osobą jakiejś formy pomocy,
która byłaby dla niej do przyjęcia? Jeśli nie, to pozostaje
chyba tylko się z tym pogodzić - dorosła osoba ma prawo do
decydowania o sobie, a dla niektórych samodzielność jest
ważniejsza od masła do chleba.

Pozdrawiam
--
Hanka Skwarczyńska
i kotek Behemotek
KOTY. KOTY SĄ MIŁE