"nawrocki" napisał:

> nie możemy dojść do zgody, ponieważ ty uważasz, że jedzenie jest jedynym
> środkiem mogącym utrzymać organizm przy życiu (oprócz powietrza, ciśnienia,
> temperatury itd.). nie bierzesz jednak pod uwagę żadnych środków
> zastępczych. nigdy np. nie słyszałeś o ludziach, którzy odżywiają się
> światłem (tak jak rośliny za pomocą chlorofilu)? inni zbierają energię
> słuchając muzyki.


Już Ci raz napisałem, że fajnie niekiedy kombinujesz. Tylko że mając lekko
porąbane fundamenty budujesz niekiedy porąbane konstrukcje myślowe.
Podejrzewam po prostu, że nie uważałeś na niektórych lekcjach liceum,
o ile je w ogóle skończyłeś.


> wszyscy jesteśmy zbudowani z tych samych pierwiastków. te pierwiastki można
> dostarczać do organizmu w różny sposób. jedzenie jest sposobem najprostszym.


Bardzo trafne spostrzeżenie. Drugim znanym mi sposobem dostarczania
do organizmu pierwiastków jest kroplówka. Ze Słońca docierają na Ziemię
w praktyce wyłącznie fotony, które natychmiast po zetknięciu się ze skórą
człowieka znikają, zamieniając się na ciepło. Nie słyszałem o ludziach,
którzy odżywiają się światłem, bo nic mi nie wiadomo, aby komuś wyrosły
liście, albo przynajmniej w ich skórze pojawił się chlorofil, który takie
odżywianie by umożliwiał. Zresztą oprócz światła taki człowiek potrzebowałby
jeszcze wody i dwutlenku węgla z powietrza, a więc jakiś sposób dostarczania
pierwiastków - oprócz światła - musiałby zachodzić.

A z tą muzyką to już kompletny odjazd. Ani jeden atom nie trafi do ciebie
z muzyki, niezależnie od sposobu, w jaki ta muzyka byłaby generowana.
Od źródła dźwięku do Ciebie dochodzą WYŁĄCZNIE drgania powietrza
(ewentualnie innego ośrodka, na przykład wody, gdy jesteś w niej zanurzony).
Usłyszysz te drgania, zinterpretujesz w mózgu jako muzykę - i nic oprócz
wspomnienia Ci z niej nie zostanie. Natomiast ubędzie trochę atomów
z zasobów energetycznych organizmu, które zużyłeś w czasie słuchania
muzyki.


> ale poważnie... nie mówmy o informacjach z trzeciej ręki. kultura zachodnia
> to kultura racjonalistów, takich jak ty. ja jestem wizjonerem, i dlatego
> zawsze będę przed tobą. to co ja odkryję dzisiaj, ty zrozumiesz i przyjmiesz
> dopiero jutro, gdy ja będę pracował już nad czymś nowym :)


Wiesz co, Wizjonerze? Jesteś daleko przed innymi - gdzieś w krzakach.
Jak wreszcie skapujesz, że polazłeś w maliny, ci wszyscy normalniejsi
będą daleko przed Tobą. A Ty srogo się zasapiesz, goniąc ich rozpaczliwie.
Dobrze Ci radzę - trzymaj się Freuda i interpretacji pomyłek czy zdrobnień.
W innych dziedzinach narażasz się na śmieszność.

Niemniej kombinuj dalej. Jak nikogo nie zaciekawisz, to przynajmniej rozbawisz.

Pozdrawiam.

--
Sławek