> Ale tu wcale nie chodzi o to, że akurat pisze kobieta o facecie. Może być na
> odwrót.
> Obrażanie się o wszystko to dziecinada bez względu na płeć osoby która się
> obraża i z takim obrażającym się partnerem po prostu bardzo ciężko żyć, bo
> jest się stale manipulowanym w bardzo dotkliwy sposób. Obrażalski się
> obraża, żeby coś _wymóc_ za pomocą wpędzania w poczucie winy. Tym sposobem
> omija konieczność pertraktacji i normalnych rozmów i uzasadniania swych
> roszczeń.
> Potem pojawiają się dzieci i one tez cierpią podczas "cichych dni"
> fundowanych rodzinie przez obrażalskiego i jego terror.
> To nie jest sposób na budowanie związku, raczej na jego rozpad.

Wogóle cieżko żyć jak sie umie wypracować kompromisu we dwoje. Lepsze
szantażowanie obrażaniem sie niż wrzaskiem, awanturą, czy pięścią - powtarzam
jeżeli ktoś to stosuje to pytanie dlaczego normalna komunikacja szwankuje? W
jakim stanie jest ten związek?

Nie mam zamiaru bronic obrażania sie tylko spróbować odpowiedzieć na pytanie
"dlaczego" na podstawie włanych doswiadczeń/obserwacji - zawsze bardziej
efektywne jest zajecie sie przyczynami a nie objawami. Tak czy owak
nieumiejetność wypracowanie kompromisu, znieczulenie na zdanie/potrzeby drugiej
i brak komunikacji jest zabójcza dla zwiazku - a obrażanie sie to jeden z
objawów moim zdaniem - chyba że ktoś taki był od początku.

> A co do wychowywania - to Ty tak to określiłeś, ja bym to raczej określiła
> jako "docieranie się" i tak samo dotyczy kobiet i mężczyzn.

Oczywiście docieranie się jest pozytywne i konieczne. Zakłada ze wymagam od
siebie i od partnera, każdy musi z czegoś zrezygnwać. Ale mówiac "wychowanie
faceta" wyczuwam zupełnie co innego w podtekstie - dopasowanie do swoich potrzeb
wyobrażeń za wszelką cenę.
Tak czy owak faktycznie wymaga to pracy i z reguły szkoda ją zaprzepaścić...

Pozdrawiam
Andrzej

P.S. Przepraszam że staram sie odpowiedzieć na pare pytań w jednym poscie, ale
wysyłajac z Onetu mam ograniczenie na ilość.

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl