Już drugi dzień czytam ,,matczyne żale" i wstyd miesza się ze zrozumieniem .
Jestem pielęgniarką z 17 letnim stażem pracy. Zawód wybrałam wbrew radom
rodziny (2 kuzynki pielęgniarki) i do dziś dnia nie żałuję.
Jest mi wstyd , jak czytam w prasie o poczynaniach co niektórych
pielęgniarek i wstydzę sie teraz kiedy czytam wasze posty. Zanim urodziłam
dwójkę swoich dzieci pracowałam na oddziale maleńkich dzieci , w czasach gdy
drzwi oddziały były zamknięte dla rodziców. Zawsze jednak na moim dyżurze
mamy mogły nacieszyć sie swoimi pociechami , nigdy nie zlekceważyłam żadnego
płaczu dziecka.
Będąc jeszcze w szkole medycznej miałam praktyki szkolne na wielu oddziałach
, widziałam wiele tragedii , przez 3 tygodnie pracowałam przy Górnikach z
Halemby którzy zginęli w 1990 roku i nigdy nie zwątpiłam w swój wybór . W
swoim postępowaniu kieruję się słowami pewnej Pani Profesor :postępuj wobec
pacjenta tak , jak chciałabyś żeby z tobą postępowano. W listopadzie
przeżyłam straszną tergedię , zmarłam nagle moja mama (zdrowa i pełna
energii) , spędziłam 5 długich dni na OIOM-ie i wierzcie mi że byłam dumna z
opieki pielęgniarskiej na tym tak trudnym i ciężkim oddziale.
Wiem , że świata nie naprawię ale wierzcie mi że są jeszcze ludzkie
pielęgniarki . Ja w doborze obsady pielęgniarskiej też zawsze staram się
wyszukiwać nie tylko osoby z wykształceniem ale również człowieka , który
nie wykonuje tego zawodu ale poświęca się chorym.
Pozdrawiam i życzę zdrówka maluchom i mamusiom
Izula



Użytkownik " Gosia" <g...@g...pl> napisał w wiadomości
news:f035et$lr4$1@inews.gazeta.pl...
> Rozumiem Cię, ale powinnaś być szczęśliwa,że nie zatrzymali Ci dziecka na
> oddziale.
> Ja rok temu miałam kłopoty z synem, miał straszne bóle głowy i za którymś
> razem nie mogłam tego opanować i pojechałam w nocy do szpitala, a tam
> pielęgniarka "wywiad" a dziecko wyje z bólu głowy (5,5 roku) no to dawaj
> mu
> czopek (przeciwbólowy!!! jakbym mu w domu już nie podawała takich
> środków)i na
> oddział.
> Na oddziale koszmar położyli go na sali z dzieckiem chorym na zapalenie
> płuc!!!, a jedyne badania jakie zrobili to krew i mocz, a mały wył z bólu
> głowy, na konsultacje neurologiczną miał czekać 4 dni!!!!!!!, o
> konsultacji
> okulistycznej nikt nie pomyślał, nikt nawet nie wpadł na to żeby mu zbadać
> ciśnienie,że nie wspomnę o poważniejszych badaniach (gdyby nie to ,że
> miesiąc
> wcześniej miał rezonans główki to oszalałbym z niepewności).
> Jedyna pomoc to czopki co 3 godziny, aż w końcu musiałam im zwrócić
> uwagę,że
> przedawkują lek.
> Dziecko nie piło,nie jadło i nie mogłam doprosić się nawet kroplówki.
> Po kilku telefonach do znajomych popołudniu na oddział przyszedł jakiś
> lekarz,
> podobno ważny, zbadał synka, porozmawiał ze mną i pielęgniarki w
> podskokach,
> na wyścigi dały mu zastrzyk rozkurczowy i dwie duże kroplówy.
> I nagle dziecko przestało cierpieć, synek chciał pić, a potem jeść.
> Następnego dnia wypisałam go na własne żądanie.
> Okazało się że miał przykurcz jakiegoś nerwu i kłopoty z oczami, ale w
> karcie
> wypisu wpisali mu atak migreny.
>
> Od tego czasu mam wstręt do szpitali, zwłaszcza do szpitala PCK w Gdyni (a
> myślałam,że tylko na porodówce jest tam tak okropnie.
> Pozdrawiam i szybkiego powrotu do zdrowia
> Gosia
>
> --
> Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl ->
> http://www.gazeta.pl/usenet/