Hubert w
news:c38rrs$13u$1@inews.gazeta.pl
>
> Trauma to szok, ktory powoduje ze odcinasz sie od czesci doswiadczenia, nie
> przezywasz go w pelni, gdyz wydaje ci sie za trudne. Pozostaje nierozwiazana
> zagadka, niechciany problem, co do ktorego przekonujemy sie ze go nie ma.
> Probujemy go zabic w sobie. Udajemy, ze go nie ma. Oklamujemy sie ze zniklo.
> Ale jest i pojawia sie jak cien w roznych sytuacjach, podskornie, choc czesto
> nie pamietamy juz jaka jest pierwotna przyczyna naszych aktualnych
> dolegliwosci. Czasem leki i natretne mysli zdaja sie nawet nie miec podloza,
> zdaja sie byc bezprzyczynowe. Oszukujemy sie, ze zycie po prostu czasem musi
> bolec.
> I ta nasza cholerna nieswiadoma czesc (cialo, emocje, mysli, swiat wokol nas)
> wciaz domaga sie domkniecia problemu, przezycia do konca tego, o czym nie
> chcielismy juz od dawna pamietac. Czesto naprawde duzo cierpienia, nawet juz
> skrajnego musi sie pojawic, bysmy w koncu stawili ponownie czola demonowi.
> Czy pozre nas, czy wyzwoli i oczysci? Do tego juz potrzebna konsekwencja i
> zdeterminowanie, by przestac wreszcie bezsensownie cierpiec i napinac sie,
> przestac wreszcie tworzyc zlozone systemy zabezpieczen przed ta konfrontacja,
> poprzez ktore juz prawie nie widac rzeczywistosci. Ta determinacja, to
> pragnienie przebicia sie do swiatla w koncu sprawia, ze poddajemy sie i
> przezywamy w koncu w calosci to, czego tak bardzo sie balismy. I tu
> niesamowita niespodzianka: nie bylo sie czego bac, to po prostu kolejne
> doswiadczenie i poszerzenie swiadomosci. Nie trzeba bylo sie zapierac i
> walczyc. Wystarczylo sie odprezyc. I znow jestesmy w rzeczywistosci, tak jak
> niegdys, przed traumatycznym wydarzeniem. Nie ma wiekszego szczescia i
> blogosci. Mozemy w koncu odetchnac w swym istnieniu. Calosc sie dopelnila, a
> rzeka zycia swobodnie plynie - ku nastepnym doswiadczeniom transformacji.
> Pozdrawiam Hubert.

Oto czysty żywy Gestalt :-)))

pozdrawiam
vonBraun



--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl