Użytkownik "jacobs400" <p...@U...wp.pl> napisał w wiadomości
news:ciripv$t1u$1@nemesis.news.tpi.pl...
>
> Wszystko jest chyba w porzątku, choć do końca nie jest. Wybaczyłem jej to
co
> zrobiła. Za bardzo ją jednak kocham.
> Lecz czy ona powiedziała mi prawdę ? Czy to był ten jeden raz? Było jej z
> nim dobrze(orgazm) więc mam powody sądzić że mogło być inaczej. Wszystko
> byłoby dobrze, gdybym miał pewność że jest szczera (tak jak przysięga),
> niestety nikt mi tego nie zagwarantuje. Tylko ona sama będzie wiedziała
jak
> było naprawdę. Ta moja wątpliwość nie będzie mi dawała spokoju. Kwestie
> samej zdrady(techniczne) już poznałem dokładnie i teraz nie wydaje mi się
> już takim ważnym elementem w kwestii dalszego bycia razem czy też nie.
> Wydaje mi się że kluczowym pytaniem jest SZCZEROŚĆ. Czy ona jest czy też
jej
> nie ma. To znowu pytanie do kobiet.

Uwaga, pisze osoba, która jest zdania, że dobro zawsze bierze górę nad złem
i pewnie zaraz spotkam się to z ostrą krytyką różnych twardzieli ;)

Jacobs, jestem przekonana, ze jeśli żona wróciła do Ciebie i powiedziała Ci
o zdradzie, to dlatego, że przemyślała sprawę, wie, że Cię skrzywdziła, ale
chce być z Tobą. W jakimś sensie powtórnie dokonała wyboru. Każdemu może
się zdarzyć zbłądzić.

Najważniejszą teraz rzeczą jest naprawienie Waszej wiezi. Na tym trzeba się
skupić, na tym musisz się skupić także Ty. Rozgrzebywanie tego, co było -
zwłaszcza w formie "

> Zapewne będzie mnie to tak drążyło że pojadę te 3 tyś km tam na miejsce i
> osobiście się zapytam tego miłego człowieka jak było."

- nie jest wedlug mnie ani dobrym, ani przydatnym rozwiązaniem. Przed Tobą
najtrudniejszy proces - proces wybaczania. Wchodząc w niego, musisz być
świadomy, że nie jest to ani łatwe, ani mało bolesne. Kilka miesięcy może
potrwać szarpanie się w Twoich ranach. Będziesz sobie wyobrażał te szczegóły
techniczne tysiace razy, jak na kolorowym filmie. Może pojawić się chęć
zemsty, chęć zdradzenia żony, by poczuła taki sam ból. Widzę, ze mądry z
Ciebie człowiek, wierzę że widzisz, iż zła to droga, droga prowadząca
donikąd.

Nawołuję do tego, do czego zwykle w takich przypadkach nawołuję: spójrz na
przeszłe uczynki żony przez pryzmat jej starań o Wasz związek teraz, post
factum. Nie patrz na żonę, która wróciła skruszona do Ciebie pzrez pryzmat
tamtych wydarzeń. Oczywiście, jeśli naprawdę chcesz wybaczyć.

To będzie wymagało siły, także siły w staraniu o niewracanie do tematu w
rozmowach. To znaczy - niewałkowanie go w kółko od stony technicznej i
niewypominanie, bo teraz tych rozmów musi być dużo i muszą one dotyczyć
także przyczyn zdrady. Pomysl, na ile jesteś w stanie wybaczyć. Przebaczenie
jest kluczowe w tej sprawie. Przebaczenie - czyli zaakceptowanie faktu, że
żona okazała się słaba, ale także nowa wiara w to, że z tej słabości
wyciągnęła teraz siłę - siłę dla Was.
Nie tłum w tym wszystkim tego, co czujesz negatywnego. Masz prawo - a nawet
obowiązek - wyrzucić z siebie wszystkie te złe uczucia. Uświadom ją, ze
zrobisz to na pewno. Że możesz zachowywać się różnie - od euforii po
agresję. Ona musi byc świadoma całkowicie tej krzywdy, jaką Ci wyrządziła,
nie musisz jej oszczędzać - ale też nie rań jej świadomie, nie wymierzaj
celowo przeciw niej ostrej broni, nie próbuj się mścić za swój ból. Jej też
nie jest łatwo, mimo - a może zwłaszcza dlatego - że jest winna.

No i oczywiscie jedna ważna rzecz- szansa jest jedna i jedyna na odbudowanie
związku. Jeśli zostanie zawiedziona - związku nie będzie. W sensie
dowolnym - czy emocjonalnym, czy faktycznym, czy formalnym. To nie namowa do
walki - to obserwacja otaczającej nas rzeczywistości.

Coś się wymentorzyłam...

Margola