Użytkownik "Chiron" <e...@o...eu> napisał w wiadomości
news:h74eke$uq3$1@news.onet.pl...

>> Czy przeżywanie kontaktu z Chrystusem jest lepsze, kiedy jest
>> intelektualne (pobudza nas do intelektualnych rozważań np. na
>> temat Miłości itp, itd), czy jeśli jest emocjonalne (wzbudza w nas silne
>> emocje) czy może jeśli jest seksualne (ewidentnie 'rusza' nas w dole) ?
> Byłem na wielu kursach rozwoju osobistego. Wiem, że
> energia seksualna jest bardzo silna. Wiedzą też o tym prowadzący- po to,
> żeby uniknąć pułapek z tym związanych. Wiem też, że intelektualne poznanie
> jest tak naprawdę niewiele warte- jeśli się zgodzisz- to dajmy spokój
> intelektowi. Nie rozumiem natomiast dlaczego rozdzielasz na emocjonalne i
> seksualne? Pominąłeś najważniejsze: poznanie duchowe. Dlaczego? Kontakt z
> Chrystusem nie powinien polegać na "intelektualizowaniu". Człowiek
> oddający się Chrystusowi "roztapia" się w medytacji, modlitwie. Uczucia
> przez niego płyną- a on je obserwuje. ROZUMIE je. Nie odrzuca, ale poprzez
> ich zrozumienie nie ma z tym problemu- czy odczuł podniecenie seksualne-
> czy nie. Może użyć tej energii aby silniej zatopić się w medytacji.

Zacznę od tego, co wyżej, czyli tego, co wydało mi się w Twojej wypowiedzi
najbardziej 'twórcze' ;)

Podoba mi się ta przestrzeń na powiedzenie sobie "zostaw takim, jakim jest".
Czyli zalecenie, by w stosunku do siebie, swojego ciała, swoich emocji
pozostać łagodnym. Nie traktować ich, jako 'złych', tylko przyglądać im się
i nie robić sobie niepotrzebnych 'problemów', napięć. Niech płyną.
Nie próbować 'zabić' jednej aktywnosci umysłu lub ciała jakąś inną, ani
nie podązać za nią.
Jest to bardzo w duchu zaleceń dotyczących niektórych ważnych form
medytacji,
z którymi spotkałem się w buddyzmie. I, jak z Twojego opisu wynika, w tej
przestrzeni myśli, czy emocje należy traktować mniej wiecej tak samo
- pozwolić im po prostu płynąć, nie zatrzymywać, nie oceniać

Co do podziału na seksualne/emocjonalne/intelektualne - nie kłóciłbym
się o to. Tak podzieliłem idąc w duchu tego, co podpowiedział robakks.
Rozumiem, że Ty wolisz sferę emocjonalną i seksualną widzieć jako jedną ;).
Ale można by też w drugą stronę, np. lecieć w pięć - tyle ile podstawowych
czakr się wyróżnia w niektórych znanych mi praktykach (ja np. cały czas mam
taki obraz przed oczami):
- sfera intelektualna (r.p.c. w okolicach czoła lub wyżej)
- sfera werbalna, mowa, ekspresja (r.p.c. w okolicach gardła)
- sfera emocjonalna (r.p.c. w okolicach serca)
- sfera podstawowej aktywnosci fizycznej ciała (r.p.c. w okolicach pępka,
ale w głębi ciała)
- sfera seksualna (reprezentowana przez czakrę w okolicach narządów
płciowych, prostaty u meżczyzn)
:)
Tak wiec to sprawa umowna. Nie miałem wcale zamiaru specjalnie oddzielać
seksualności od emocji, jeśli o to chodziło, a raczej dostosować się do
tego,
co ktoś inny podrzucił.

---

Co do tematu homoseksualizmu.
Temat rzeka, bardzo krótko: spotkałem się z takim uzasadnianiem
'prokreacyjnym'
kontaktów seksualnych, czy automatycznego łączenia kontaktów homoseksualnych
z rozwiązłością, płytkością czy wypłukaniem z emocji. Powiem tylko krótko:
nie zgadzam się na ujmowanie tematu w ten sposób - czyli na mówienie o
problemach i patologiach bez mówienia o przyczynach (czy nawet sugerowanie,
że to homoseksualizm, ten w sensie genetycznym - jest przyczyną). No ale
nie będę tego tu rozplątywał.

Dam tylko taki przykład pod rozważania. Weźmy temat najtrudniejszy, czyli
możliwość wychowywania dzieci przez pary homoseksualne.

Otóż temat ten, jak wiadomo, jest trudny i na dzień dzisiejszy budzi ostry
sprzeciw choćby Kościoła. Jestem przekonany, że bardzo wielu ludzi
popierając
ten sprzeciw czuje się 'bezpiecznie', ponieważ są przekonani, że dzięki
ewidentnej 'wygranej' (póki co) chronią dzieci, w szczególnosci nie
dopuszczają
nawet do etycznie kontrowersyjnych eksperymentów/badań w tym względzie.
Mówiąc krótko myślenie 'nie damy dzieci pedałom' wygrywa i uspokaja
sumienia.

Jest tylko pewno ale: to strasznie stereotypowe i schematyczne myślenie
owszem - wygrywa na poziomie walki ideologicznej i ma konkretne konsekwencje
prawne, ale rzeczywistość i tak 'jest jaka jest': zupełnie legalnie
związki homoseksualne od dawna wychowują dzieci i to w naszym, niby
tak 'przeciwnym' kraju. A chodzi nie o stereotypowego 'pedała',
a po prostu o lesbijki, które mając status matek samodzielnie
wychowujacych dzieci, żyją w parach jak w małżeństwach. Takich par są
setki, jeśli nie tysiace w samej Polsce. Wiec jakby ktoś chciał
robić badania - wybór jest ogromny, nic tylko obserwować - i za głośno
się tym nie chwalić. Wiec pary-'małżeństwa' są, dzieci są. Powiem
więcej: w tej RZECZYWISTEJ a nie ideowej sytuacji _prawo działa
na niekorzyść dzieci_. A to dlatego, że np. w wypadku śmierci
jednej z mam druga może nie mieć praw do swojego dziecka. A raczej:
dziecko nie ma prawa do swojej mamy ! Specjalnie nie daję w cudzysłów
- żeby podkreślić, że dziecko nie działa wg 'idei' ani genów -
ale normalnie - czyli kocha oboje swoich rodziców. Tak, jak dziecko
adoptowane. Czyli są tworzone głębokie, rodzinne więzi emocjonalne,
a nie ma właściwej, reprezentatywnej ochrony prawnej tych dzieci.

I to tyle by było w temacie na dziś.

---
Co do braku świadomości i wolnej woli u zwierząt - nie zgadzam się
na takie uogólnienie/uproszczenie w kontekście tej dyskusji.
Zgodnie z tym, co wynika z badań naukowych np. nad naczelnymi,
czyli inteligentnymi istotami, które tworzą ZŁOŻONE więzi społeczne
(gdzie można np. obserwować zachowania rytualne), nie różnią
się one od nas aż tak bardzo, jakbyśmy tego czasem chcieli.
Szczególnie, jeśli spojrzeć, gdzie byliśmy np. 10000 lat temu.
Mają emocje, mają schierarchizowane społeczności, w których
funkcjonują zasady - a wiec coś w rodzaju 'dobra' i 'zła'
- a ich członkowie ewidentnie podejmują 'świadome decyzje'
i biorą za nie odpowiedzialność (np. za przekroczenie normy
dostają po łbie od przywódcy, albo jednej z jego żon).
Można obserwować, jak zmagają się ze swoimi emocjami,
ambicjami, uczą pokory itp, itd.

---
Miało być krótko i przyjmijmy, że jest ...