"To nie prawda ludzie uciekają od samotności i dlatego
się uzależniają od innych. Ucieczka od wolności... to ucieczka do
przyjemności, którą daje pochwała innych... akceptacja, słodki nektar, który
wielu myli z miłością... przyjaźnią... Przyjaźń uzależniona to fałsz...
Niektórzy mówą 'smucę się kiedy tobie smutno'... To nie tak! W niczym nie
pomoże się dodając swój smutek... Nie można się uzależnić, bo wtedy będziemy
zniewoleni.... Wtedy to już nie będziemy my!
Ja uważam się za człowieka szczęśliwego... gdy nic nie oszuka mnie, że
jest inaczej... wówczas zaczynam się zastanawiać i oglądać się za czymś, co
tak naprawdę istnieje zawsze w zasięgu ręki, lub myśli...
Zauważyłem, że człowiek od dziecka zawsze jest szczęśliwy, odnajduje
radość i czerpie ją z samego istnienia. Dlaczego więc niektórzy czują się
nieszczęśliwi? W każdym przypadku stoją za tym ludzie, którzy tego człowieka
z szcześcia wytrącili. Ludzie, od których zależał... Najbardziej zależy
człowiek w dzieciństwie od rodziców... dlatego w pierwszej lini to oni mają
wpływ na to, czy człowiek pozostanie radosny... Dziecko uzależnia się od
miłości i opieki rodziców. Zawsze dąży do przyjemności... którą daje mu
miłość... poczucie bezpieczeństwa... Jeśli jakoś odbierze się mu tą
naturalną przyjemność, będzie szukał substytutów. Nadmierna dezaprobata
powoduję więc większą potrzebę rekompensującą brak przyjemności, a zatem
bardziej uzależnia dziecko od rodziców... W tym momencie odbierana jest ta
wolność i szczęście staje się uzależnione..
W drugiej kolejności ludzmi uzależniającymi szczęście mogą stać się
rówieśnicy... szczegulnie gdy już dziecko jest stłamszone przez rodziców...
Takie dziecko potrzebuje bardziej od innych akceptacji... Kolejne 'porażki'
wyrabiają w nim większe uzależnienie, oraz poczucie niższej wartości. Taka
osoba może uzależniać się jesze bardziej pod wpływem własnej wyobraźni... w
której bez trudu wyobrazić sobie akceptację lub coś co sprawia przyjemność.
Ucieczka do wyobraźni jest spowodowana szukaniem czegoś co zastępuje
naturalną radość... człowiek wówczas może uciec do swojego światka.
Tego typu rzeczy trafnie opisał Jay Carter w swojej książeczce 'wredni
ludzie'....

Ja myślę, że ta wewnętrza radość, ma dużo wspólnego z miłością... do
siebie... innych... Trudno to wyjaśnić, ale to jedyna przyjemność, która się
nie wyczerpuje, nie uzależnia...
Berne napisał w dziele "w co grają ludzie", że ludzie grają bo nie potrafią
zaznać szczęścia w szczerości... w bliskości, intymności która daje poczucie
bezpieczeństwa oraz jest źródłem radości, gry umożliwają im zaspokojenie i
substytut tego szczęścia... ale w zamian pozbawiają wolności.
Wszystkie myśli tych psychologów, były trafnie i wszystkie zawierały
podobne wnioski... Dlatego można powiedzieć, że ludzie, którzy 'uciekli od
wolności', znajdują się jakby w letargu...
Ludzie którzy są naprawdę przebudzeni należą chyba do rzadkości... ale
pomimo małych uzależnień, jest też sporo osób szczęśliwych..."

tekst pewnego człowieka

Samotność nie jest przyczyną nieszczęścia człowieka. Przyczyną jest
uzależnienie od ludzi.
Samotność może kojarzyć się z brakiem zaspokojenia tej przyjemności!

Każda przyczyna będzie przyczyną smutku człowieka jeśli bezpośrednio
powiąże się ją z brakiem utraty przyjemności oraz brakiem utraty panowania
nad szczęściem

j...