Flyer; <ea8665$ffu$1@atlantis.news.tpi.pl> :

> Immon priv@wp.pl>; <ockp301wjzrm$.f1vk67wb39g2.dlg@40tude.net> :
>
> > Dnia Wed, 26 Jul 2006 15:59:24 +0200, Flyer napisał(a):

> Mam wrażenie, że bohaterka unikała sytuacji, przed którymi
> doświadczała dużych emocji, więc nie mogła zafałszować własnej
> [obiektywnie fałszywej] intuicji. Tego się nie da załatwić via usenet -
> ona musi wchodzić w sytuacje, których się boi, które wywołują w niej
> emocje/niepewność, inaczej nie posiądzie odpowiedniej wiedzy i
> doświadczenia.

Widzisz - może jestem aspargerem, może tylko neurotykiem, a może
zwyczajnym człowiekiem. Ale wiele razy stawałem przed sytuacjami
stresującymi [jeżeli jestem AS/neurotykiem, to możesz sobie wyobrazić] i
starałem się nie uciekać przed nimi i nie atakować. Może, kiedy pierwszy
raz spotkałem się z jakąś sytuacją, chwilę się motałem, ale później
wracałem w "trzeźwości umysłu". I mam po prostu wiedzę, jak to działa.

Jeżeli jednak ktoś nie doświadczał dużej ilości stresów, obchodził takie
sytuacje, wyręczał się innymi lub uciekał w "inne wybory" [ten cudzysłów
zaraz wytłumaczę], to nie ma odpowiedniej wiedzy dot. korelacji własnych
emocji "przed" i "po". Jego intuicja jest fałszywa - tylko, że teraz nie
ma możliwości ucieczki [bo ucieczka to też stres ;)] lub wyręczenia się
kimś innym, żeby uniknąć stresu.

A "inne wybory". Jeżeli autorka będzie dostatecznie długo rozmyślała, to
wybór dokona się sam - znam tę intuicyjną metodę. :)
Płynąc kajakiem, wymyśliłem w tym roku rozróżnienie decyzji/wyboru od
przymusu. Rzeka, po której płynęliśmy często się rozwidla. Przeważnie na
dwie odnogi, które gdzieś tam się schodzą albo nie, które można
przepłynąć albo nie. Kiedy płyniesz i skręcisz w pierwszą po drodze
odnogę, to jest wybór/decyzja, kiedy dopłyniesz z nurtem do drugiej
odnogi i dopiero tam będziesz "decydował", to już jest to przymus, a nie
decyzja, bo przeważnie nikomu się nie chce zawracać i kręcić po rzece.

Flyer
--
gg: 9708346