Tak, tak, zaczynam cię lepiej ogarniać pod względem
mentalnym.
Potencjał masz znakomity, zwłaszcza w sytuacjach
wymagających konsekwencji.

Brak ci precyzji i masz do niej pewną zauważalną niechęć
(popełniasz bardzo proste błędy), ale w analizowaniu jesteś
bardzo konsekwentny i ambitny IMHO.

Jako ciekawostkę mogę ujawnić, że byłem półtorej-kroku od
wyprzedzenia cię nie tyle w opisie tej metody, co w ogłoszeniu
jej za w 100%-ch metodyczną (z zamiarem opisania w późniejszym
terminie), ale przeanalizowałem ją niezbyt starannie do 6-go
kroku i porzuciłem ten pomysł jako sprawiający wrażenie
niedorzecznego.

Przyznam ci się też, że jakoś beznadziejnie cię lubię, choć
twoje niektóre maniery uważam za nieakceptowalnie chore.
Lubię w pewnym stopniu także te twoją dociekliwość nawet
gdy zaczyna być niezdrowa czy poroniona.
Dziwne. ;)

Niemniej uważam, że jesteś taką pierdołą-pomyleńcem
w _wielkim_ stopniu zupełnie niezdolną do choćby akceptacji
dla samego siebie oraz w konsekwencji - dla jednostek tego
samego rodzaju co ty.
A twoje psie maniery zdradzają jakiej klasy niejako ludzi
~preferujesz.


Zastanawiam się także nad wnioskami dla mnie z tej lekcji...

Wiem np że zbyt szybko w pewnych sytuacjach wyciągam wnioski
zadowalając się jakby częściowym sukcesem, czyli pewien
sytuacyjny, śmieszny brak otwartości.

Może masz jakieś inne pomysły?

--
CB


"Redart" <r...@o...pl> napisał(-a)
w wiadomości news:gd7rsn$a7$1@news.onet.pl:

> Bez przesady ...
> W życiu nie rozwiązywałem np. równania różniczkowego. Nie wiem nawet
> dokładnie, co to jest ...
> Możliwe, że nawet rozwiązywałem (jakieś uproszczone postacie), ale o
> tym nie wiem ...
> Więc ...
> Są pewne klasy łamigłówek, w których się nieźle czuję, tematyka z
> pogranicza matmy i informy: teoria grafów, złożoność obliczeniowa
> algorytmów, troszkę kombinatoryki i algebry abstrakcyjnej ...