Użytkownik "bazzzant" <b...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:e366aa$1civ$1@news.mm.pl...
> Vesemir napisał(a):
>
>> Poczytaj lektury fantasy w których masz dużo róznorodnych wzorców
>> postępowania i zasad. Skompiluj sobie takie które wydaje Ci się
>> najszlachetniejsze/najodpowiedniejsze i dąż do tego. Nawet jeśli nie
>> będziesz ideałem to będziesz czuł satysfakcję z tego kim jesteś :)
>>
>> Vesemir
>
> Dlaczego akurat fantasy Vesemir?
> Wzorce postępowania można czerpać choćby z lektury postów psp, choć
> przyznam bywają niejednokrotnie bardziej fantastyczne niż cokolwiek co jak
> dotąd wymyślił Sapkowski.

Wiesz, głęboko wierzę w to że kultura europy z tego powodu czesto jest
ułomna, gdyż nie posiada jasnych i oczywistych wzorców postępowania. W
kulturze amerykańskiej masz tak krytykowane wzorce jak patriotyzm, odwaga do
stawienia się samotnie przeciwko systemowi, indywidualizm, pracowitość. Nie
chodzi mi na ile te postawy działają ale jak bardzo są promowane i za jak
naturalne są przyjmowane. Podobne wzorce istnieją w Chinach (konfucjanizm)
krajach islamu (choć potępiamy do czego mamy prawo). W naszej kulturze nie
ma wzorca, a jedynie przeżyty już totalnie wzorzec romantycznego bohatera to
raz.

Jeśli wejść w przykład Polski. Polska jako jedyny kraj (może obok Litwy ale
nie w takim stopniu) ukształtowała u siebie jakiś wzorzec szlachecki,
sarmacki. Posiadała warstwy wyższe. Po upadku Rzeczpospolitej Obojga
Narodów, które zbiegło się z procesem kształtowania nowoczesnej tożsamości
narodowej na Ukrainie, i Białorusi ukształtował się model oparty na ludzie
(bo arystokracja była spolonizowana). W Polsce do tego nie doszło, pewne
wzorce zachowały się do czasów drugiej rzeczpospolitej. W czasach PRL-u w
miejsce modelu szlacheckiego zaczęto dorabiać wzorzec kulturowy polaka
chłopa, a zamazywać model wzorca szlacheckiego, wyższego. Do dziś to
przekonanie że kultura nasza zamyka się w "ludowości" pokutuje wśrod nas
więc na targach pomkazujemy stroje ludowe (produkt komunistycznej propagandy
a nie rzecz faktyczna).

Psp - ty mówisz o osobach które mogą stać się autorytetem. A ja mówię nie o
faktycznych jednostkach ale o naturalnych wzorcach które funkcjonują tylko w
literaturze prostej, mitologizowanej, jak fantasy. Jest ona prosta ale
bohaterowie tych książek są jasni, mają ukształtowane postawy. Nie wszędzie
i nie w każdej fantasy oczywiście. Ostatnio z Daga Gorczynska (kiedys bywala
na psp nie wiem jak teraz) na jednej z list zachwycalismy sie wzorcami
osobowymi w "Sadze ognia i lodu" G.G. Martina. Żyjemy w świecie zagubieni,
nie wiemy co jest właściwe a co nie. U Martina masz mnóstwo wzorców, postaci
które posiadają cechy, zasady - różne, nie zawze dobre czy złe. Chodzi o to
że czytając te opasłe tomiszcza i obserwując róznych bohaterów (jest ich
wielu) zaczyna nam się klarować to co uważamy za dobre a co za złe.
Mainstream brnący w rozwiązania formalne nie da Ci tego konfortu i tej mocy
refleksji. Ja Martina polecam ze względu na różnorodność postaw bohaterow
ksiazki. Sa realni, rozni i bardzo pelni.

Chodzi o taką wizję człowieka która jest holistyczna i cała, Która jest
realna. Moralna. Bo w wizji człowieka nie chodzi o to że będę znał się na
psychologii, ale że moje zachowanie i działanie zawsze będzie spójne, bo
zawsze będę pod wpływem takich zasad które uważam za najlepsze czy też
"dobre", 'właściwe". Chocby to bylo skurwysynstwo do kwadratu. Sapkowski to
zły przykład bo Sapkowski tworzył literature która wyszła od fantasy i
spotkała się trochę z mainstreamem. On komplikuje świat zamiast go
przedstawiać jako coś jasnego i spójnego. U Sapkowskiego masz dylematy
wynikające z wyzwań rzucanych przez świat - u Martina - z wyzwań rzucanych
przez konieczność zachowania reguł do których zostałeś stworzony. To rozne
spojrzenie.

Vesemir