Dzieki za te słowa, bo właśnie odczytałam wszystkie listy i po prostu
wpadłam w panikę, że ja to jestem juz beznadziejne dno, które zakochało sie
w niewłaściwym facecie bez jaj i walczy o niego bezpodstawnie. I zaczęłam
się zastanawiać jak zrobić żeby go wykopać, jak powiedzieć dzieciom, jak to
wszystko rozwiązać.
A nam naprawde jest razem dobrze, nie odczułam jakiegokolwiek zaniedbania z
jego strony czy to w stosunku do mnie czy do dzieci. Zawsze o wszystkim
pamięta, załatwia co trzeba załatwić. Dba o dom. Nie traktuje mnie jak
służącej. Planuje wakacje dla nas i dla dzieci - wspólne. Planuje jakieś
zakupy dla domu. Remonty. Wspólnie się bawimy, często organizuje ciekawe
wycieczki, wyjazdy.W codziennym życiu świetnie sie uzupełniamy. Pasujemy do
siebie, mamy podobny gust. Nigdy nie mieliśmy problemów jeżeli chodzi o
kupno czegokolwiek, bo to samo nam sie podobało.
Nie zakochałabym się w dupku.
Ma tylko jedną wadę - kobiety.
Ale moje serce podpowiada mi że jesteśmy w stanie stworzyć jeszcze dobrą
rodzinę. Może to naiwne ale wierzę że mój mąż sie opamięta.
Dziękuję wszystkim za słowa wsparcia.

pozdrawiam wszystkich serdecznie
żona


> > Nie jest dupkiem. Owszem zachował się niedojrzale ale dupkiem,
gwarantuję
> Ci
> > nie jest, mimo że mnie tak bardzo rani.
>
> Bardzo ladnie i madrze piszesz :-) Ale nie daj sie ranic, to zalezy tylko
i
> wylacznie od Ciebie. Moze to wydawac sie niemozliwe, ale jezeli nie
bedziesz
> od niego oczekiwac konkretnego zachowania, wymagac, dasz mu wolnosc, bo
> Milosc to rowniez, a wlasciwie przede wszystkim szacunek dla wyborow
> kochanej osoby. Rob SWOJE, a widze, ze wiesz czego chcesz i imo jestes na
> najlepszej drodze do osiagniecia sukcesu :-)
>
> > Potrzebuję wysłuchania, ewentualnie wsparcia lub dodania otuchy ale nie
> > potrzebuje oceny mojego postępowania.
>
> Badz dalej przytomna i swiadoma swoich potrzeb. Nie wpadaj w ten grupowy
> trans pt. 'udupic dupka'.
> Powodzenia
> a.
>
>
>