W świecie Huxleya społeczeństwo ma być idealne. Ludzie żyją według
zasady: wspólność, identyczność, stabilność. Najwyższą wartością
wyznawaną w społeczeństwie jest szczęście, bo tylko ono gwarantuje
stabilizację. Poczucie szczęścia jest wyuczone. Nie podlega prywatnej
ocenie jednostki. W życiu ludzi najważniejszy jest postęp. Nie wierzą
oni w żaden absolutny byt, ponieważ kłóci się to z naukowością i
racjonalnością. Panuje układ kastowy - istnieje pięć grup społecznych,
wewnątrz których istnieje jeszcze podział na plusy i minusy ze względu
na jakość płodu. Nad wszystkimi władzę sprawuje 10 Zarządców Świata.
Każda jednostka kształtowana jest identycznie - wszyscy ludzie żyją 60
lat, pracują siedem i pół godziny dziennie. Ich życie podporządkowane
jest postępowi. Huxley opisał wymarzony ustrój władz totalitarnych,
gdzie szczęście i wolna wola to pojęcia abstrakcyjne. Od totalnej
psychicznej zagłady jednostki ratuje narkotyk - soma. Dzięki temu
przemoc i ból zostały całkowicie wyparte ze społeczeństwa.

-----------------------
Autor świetnie przewidział do jakiego świata doprowadzi nas "dama
naukowa", czyli do raju w którym będziemy.....wyli jak potępieńcy.