Tak się właśnie zastanawiam się nad wartością diagnostyczną śmiechu -
zakładając, że jest to forma uzewnętrzniania pewnych procesów
neurologicznych [czyli forma odpadowa - "postprodukcyjna"] lub forma
mająca wywołać pewne procesy neurologiczne - czy śmiech nie jest
przypisany do ambiwalencji i czy jego istnienie nie świadczy o zdolności
do likwidowania tychże?

Flyer