Tak mnie naszło refleksyjnie-ogórkowo :) W mojej wizji idealnego
związku poczesne miejsce zajmuje stanie murem za partnerem i
ogólnie pojęta lojalność, rozumiana jako okazywanie innym, że
się partnera szanuje. No wiecie, nie wyskakuję z koleżankami na
piwo w tajemnicy przed TŻ, nie demonstruję im, jak strasznie
krzywo wbił ten gwóźdź, jeśli coś mi u niego nie pasuje, to nie
robię awantury publicznie, tylko w domowym zaciszu, takie tam.
Wydaje mi się to niezwykle istotne, oczekuję tego samego i nie
wyobrażam sobie, że mogłoby być inaczej. Tymczasem znajomi, u
których do normalnych zachowań należy wypominanie przy ludziach
jemu przez nią, że jeszcze nie sprzątnął choinki po świętach, a
jej przez niego, ile od tych świąt przytyła, obchodzą właśnie
druga rocznicę ślubu i dziesiątą związku. I co Wy na to?
--
Hanka Skwarczyńska
i kotek Behemotek
a...@w...pl