Witam,
Planuję zostać lekarzem. Nauka nie jest dla mnie problemem i myślę,
że na opowiednią Akademię się raczej dostanę. Mam natomiast problem z
patrzeniem na niektóre "ciężkie przypadki", typu oparzenia itd.

Czy jest jakiś sposób na poradzenie sobie z tą "traumą"? Czy są na
grupie ludzie skłonni podzielić się wiedzą nt. radzenia sobie z
okropnością reagowania na czyjeś zdeformowane ciało?

Czy może jestem skazany na powolne oswajanie się przez praktykę?

I jeszcze jedno - w jaki sposób poradzić sobie z odnajdywaniem u siebie
objawów właśnie poznanej choroby? Tj. Czytam o nowotworze i już
czuję, że go mam..?

Dzięki z góry wszystkim.

Pozdrawiam.