W książce Montiniaca "Jeść aby schudnąć" na str.53-54 jest napisane coś
takiego:
"(...) nadmiar insuliny jest odpowiedzialny za przybieranie na wadze.
Dzieje się tak dlatego, że uruchamia on pewne mechanizmy metaboliczne
(powstawanie tłuszczów), które powodują, że organizm zaczyna w anormalny
sposób magazynować część tłuszczów spożywanych w ostatnim posiłku."
Czy to znaczy, że jeśli w tym ostatnim posiłku nie byłoby tłuszczów,
tylko np. same węgle i białko, to nic by się nie odłożyło nawet przy
zbyt wysokim poziomie insuliny? I dlatego Monti zaleca w posiłkach
tłuszczowych tylko węgle o bardzo niskim IG (<35) (żeby przypadkiem
poziom insuliny się nadmiernie nie podwyższył), a w posiłkach
węglowodanowych (czyli bez tłuszczu) można węgle o IG trochę wyższym (od
35 do 50)- bo nawet jeśli poziom insuliny będzie za wysoki, to się nie
przytyje, bo nie w posiłku nie było tłuszczu?

Tak ja rozumiem to zasady, ale coś mi się zdaje, że źle rozumiem, bo
gdyby odkładały się tylko zjedzone tłuszcze, to można by jeść przez cały
dzien cukier garściami i w ogóle nie patrzyć na IG i by sie nie tyło od
tego- co wydaje mi się mocno nieprawdopodobne:-)

Jeśli ktoś potrafi mi to wytłumaczyć albo ewentualnie wskazać, w którym
miejscu robię błąd w swoim rozumowaniu, to bardzo proszę o oświecenie.
Co zrozumiałam źle w zacytowanym fragmencie i- jeśli faktycznie go źle
rozumiem- (tzn że odłożyć się mogą zarówno zjedzone tłuszcze jaki
zjedzone węgle)- to jaki sens dla chudnięcia ma zakaz łączenia tłuszczów
z węglami o IG między 35 a 50? A może to niełączenie ma znaczenie nie
dla chudnięcia, a tylko dla np. poziomu cholesterolu i ustrzegnięcia się
od chorób związanych z krążeniem?

Dodam, że na forum o MM panie stosujące tą metodę są przekonane, że zbyt
wysoki poziom insuliny jest gorszy w skutkach, jeśli chodzi o tycie, po
posiłkach tłuszczowych niż po węglowodanowych. Tak jest faktycznie, czy
to bez różnicy, po jakim posiłku?

Będę bardzo wdzięczna za jakiekolwiek wyjaśnienie mojej zagwozdki:-)

pzd. solidnie zakręcona Wiedzma