W nawiązaniu do trwającego właśnie Europejskiego Roku Osób Niepełnosprawnych
2003, który choć rozpoczął się w Polsce w ostatniej chwili i spowodował
sporo zamieszania, bo okazało się, że można przy tej okazji "wyrwać" nieco
funduszy, ale pod warunkiem dotrzymania (skróconego, bo akcja rozpoczęła się
z woli Pani Minister Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych ździebko
za późno i dla wielu zostało niewiele czasu , by coś zorganizować,
zatwierdzić program i zmieścić się w budżecie przeznaczonym na ten cel)
terminu zgłoszeń akcji mających na spełniać założone cele, a także spełnić
warunek udziału własnego w zamierzonym przedsięwzięciu. Po ogłoszeniu składu
Komitetu Honorowego, tudzież programie opracowanym ad hoc, w pośpiechu i
iście polska improwizacją.. zapadła medialna cisza. Co ja mówię? Wcale nie,
bo w tv od czasu do czasu możemy przeczytać na ekranie: "czy naprawdę
jesteśmy inni?". Podejrzewam , że autorami owego medialnego hasła jest ktoś
z tych co to robią reklamy proszku do prania (no i "piorą nas" w tv głupawym
hasłem). Zacząłem o ERON 2003 i zapędziłem się w dygresję, a wcale nie o tym
chciałem napisać.



W ostatnich latach daje się zauważyć próby zmiany podejścia i polityki wobec
ON. Przede wszystkim zaczęto od zmiany nazewnictwa. Kaleka, inwalida, kulas,
wariat, to określenia niosące za sobą negatywną ocenę ON już na wstępie bez
konieczności zawierania bliższej znajomości z takim osobnikiem. Ba niektórzy
poszli inaczej i dużo słodziej: ON nazwali Sprawnymi Inaczej, co miało być
szczytem nobilitacji. Za zmianą nazewnictwa poszły dalsze działania mające
swój rodowód w Rezolucjach ONZ i podobnych aktach UE. Wszystkie te dokumenty
mają wiele wspólnych cech. Po pierwsze określają cele, które byłyby
ludzkimi, gdyby zostały osiągnięte (w świecie zwierzęcym osobniki
niepełnosprawne skazane są przez matkę Naturę na zagładę i ludzie w to nie
ingerują, by nie zakłócać naturalnego rytmu przyrody), do celów tych
zaliczono zakaz dyskryminowania ON (to na początek), następnie integracja ze
"zdrowym społeczeństwem" poprzez likwidację barier, głównie związanych z
przemieszczaniem się i uczynieniem "przyjaznym" dla ON środowiska w którym
żyją, a także zniesienie barier w komunikowaniu się z innymi "zdrowymi
ludźmi". Wreszcie stwierdzono, ze ON powinny mieć przez społeczeństwo
zagwarantowane godziwe warunki życia, będącymi w wielu miejscach raczej
czymś co określamy słowem: wegetacja. Drugą wspólną cechą tych wszystkich
"uregulowań" jest to, ze nie maja one żadnego znaczenia prawnego i nie mogą
zmusić nikogo i nigdzie do ich wypełniania. Zawierają one apele o to, by te
słusznie sformułowane zasady stosować, ale przymusu nijakiego nie ma.
Podkreślam, że jest to wspólna cecha rozwiązań wypracowanych przez
biurokracje ONZ i UE.

cdn

Zbig AG