> egzamin. To tak jak bym kład się się w nocy na torach kolejowych i patrzył
na
> światła nadjeżdżającego pociągu do ostatniej sekundy leżąc.
> Dlaczego nie potrafie po prostu piąć się w gurę i sam sobie rzucam
> kłody pod nogi ?
No coz, sam sobie odpowiadasz - "rzucanie klod pod wlasne nogi" to jedna
ze strategii autoprezentacji. Twoje zachowanie sugeruje lekowa motywacje
zadaniowa. Ludzie prezentujacy takie zachowanie najczesciej postepuja tak
jak Ty - wybieraja ekstremalnie trudne zadania i jesli sie uda ich samoocena
wzrasta (np. "ale jestem madry, przed egzaminem nic nie robilem tylko
pisalem program, a i tak zdalem..."). Jesli sie nie uda... coz tu ich
zachowanie wydaje sie byc absurdalne - wybieraja jeszcze trudniejsze zadanie
(na przyklad wiecej zajec - wiec i egzaminow - z ktorym sobie slabo
radza...).

Wybieranie trudniejszego zadania po porazce ma jednak swoje
uzasadnienie; jesli to superekstremalnie trudne zadanie sie uda, wszystko
jest ok (satysfakcja z wiekszego sukcesu zabija gorycz tej "mniejszej"
porazki)- " raz podwinela mi sie noga ale tym razem mi sie udalo!",
natomiast jesli sie nie uda... jest coraz gorzej... :-<

Dlaczego potrzebuje tego kopa od życia ? Dlaczego
> potrafie wychodzić na prostą, a nie potrafie pędzić tą prostą bez końca ?
> Dlaczego to cały czas ten sam most ?
Z jednej strony moglbym Ci powiedziec, ze mam to samo... jak wielu innych
ludzi zreszta, ale lepiej jest pojsc do psychologa. Albo (jak ja :-))
znalezc oparcie w bliskiej osobie, ktora oszczedzi Ci kopow od zycia i
zagoni do roboty... (to jednak tez nie skutkuje w stu procentach).

Osobiscie szczerze polecam wizyte u psychologa - nikt nie pomoze Ci listami
od wspolczujacych grupowiczow w takim stopiu w jakim moze to zrobic
kompetentny czlowiek.

Pozdrawiam i powodzenia!

http://friko5.onet.pl/wa/pjerz/