Przypomnijmy sobie :-))

Ja stwierdziłem, że logiczność chaosu jest dla mnie oczywista. Czyli
logiczna.
Ty - spytałeś "czemu?"

Ok. uprościłem.

Ja na to...Uproszczenie wynika z wiedzy, o nieskonkretyzowaniu obmiaru
czegokolwiek.
A Ty upierdliwie...
A dlaczego to jest tak schematyczne (uprościłem, wetknąłem :-))
Na to ja, jak robot, "bo i już".
Na co każdy się obruszy. To i Ty.
Że niby co?
Nic? Nie obliczysz. To nie obliczaj.
Proste?
A niby czemu?
Bo i już!

A cóżem to, nie obliczył nieobliczalnego?
Że jajo jest nieobliczalne?
Więc i cała reszta? (fizycznie) Bo matematyk swoje wie.

Co wie?
Zakres? Zmiennaść.Zakres zmienności?
Ni chu, chu! Kupa.
Spodziewa się.

Jak może się maksymalnie spodziewać?
Po wszech i wobec. Ok.

Czyli, klątwa matematyków :-))
Ok. Zdaża się :-)) łby poucinano, a teraz można być idiotą.

Tłumaczę gryzmoły.

Mamy (bo to my) X
X jest w przestrzeni poza zakresem opisu.
nie punkt, ni prosta, fragment czegokolwiek_ uwaga! - nic co nazwiesz.
Pojawił się.
Poza czyjąkolwiek percepcją.
Poza naszą.
I klęska. :-))))

nie może zaistnieć bez percepcji.
:-))

I po zagadce.

Zgoda?

ett

Ale...
:-))) Tu mi się ...
:-)))