Witam ponownie.
Bardzo Wam dziekuje za odpowiedzi, nawet sie nie spodziewalam takiego odzewu
:-) Ciesze sie przede wszystkim, ze wiekszosc z Was, pomimo tego, ze ma
dzieci, podziela moje zdanie. Balam sie troche, ze wiekszosc wypowiedzi
bedzie taka, jak Magdaleny Busk, ze zostane zrugana i wyzwana od samolubow. A
to nie jest tak do konca.

Magdaleno, na Twoj post odpowiem tutaj.

> No coz, palnelas gafe, nie wiem, czy uda Ci sie odzyskac tych
> przyjaciol.

No coz, ja nie uwazam, ze to gafa. Robie spotkanie, wieczorem, przy alkoholu,
glosnej muzyce, wyglupach i uwazam, ze nie jest to czas i miejsce dla dzieci.
Przeciez to nie jest tak, ze ja zawsze mowie - przyjdzcie bez dzieci.
Spotykamy sie czesto na kawie, w dzien i wtedy dzieciaki tez przychdza (choc
nie ukrywam, ze jest to czasem meczace, mam chyba prawo tak uwazac). Ale
akurat teraz mialam ochote zrobic cos tylko dla doroslych. Nie wyobrazam
sobie na tej imprezie kilkumiesiecznego dziecka. Ale bardzo chcialam widziec
naszych znajomych.

> Hmm, tez zachowalabym se podobnie, gdyby ktokolwiek mi zaproponowal
> przyjscie BEZ dzieci.

Przykro mi. Ale czy zawsze i wszedzie zabierasz ze soba dzieci? Nie
pomyslalas, ze w ten sposob Ty zachowujesz sie samolubnie?

> Swoim zachowaniem pokazalas, ze jestes samolubna osoba (cytuje: "nasze
> mieszkanko",

No bo przeciez nasze (w sensie, ze my tu mieszkamy), dlaczego uwazasz, ze to
oznaka samolubstwa, jesli mowi sie nasze mieszkanko?

"bo ani nie mozna sie porzadnie nagadac, ani glosno
> posmiac, bo albo jedno akurat zasypia na rekach, albo za drugim trzeba
> ganiac, przywolywac do porzadku i taka ganiajaca mama traci watek
> rozmowy. No coz - mnie to meczy. Ze nie wspomne o "zgliszczach", jakie
> zostaja po takich wizytach, bo dzieciaki potrafia wejsc wszedzie i zdjac
> wszystko.")

To wszystko prawda i nie jest to tylko moje zdanie. Naprawde jest czas na
spotkania razem z dziecmi, na zabawe z nimi, a jest czas na spotkania tylko
doroslych. Moze faktycznie jeszcze tego nie pojmuje, ale czy jak sie urodzi
dziecko, to sie z tym dzieckiem chodzi wszedzie i bez przerwy? Nasi rodzice
nie ciagali nas ze soba na imprezy u znajomych. Wszyscy uwazalismy ten stan
rzeczy za normalny.

> Noo, sadze, ze powinnas sie co najmniej spalic ze wstydu, ale i tak nie
> zrozumiesz co mam na mysli.

Przyznam szczerze, ze faktycznie nie rozumiem. Dlaczego mam sie palic ze
wstydu?

> Moze za pare lat, gdy bedziesz miala swoje dzieci, ktore beda zasypiac na
rekach, itd.

Moze i tak. Wiem jednak, ze moi znajoi nie maja problemu, by zostawic dzieci
idac na przykald do kina czy na sylwestra. Dlatego teraz zdziwila mnie ich
reakcja. Mysle, ze tak im jest wygodniej, ale czy wygodniej dla innych?

> Myslisz logicznie, ale zachowalas sie malo logicznie.

Zachowalam sie tak jak mysle, wiec chyba brak w tej wypowiedzi logiki :-)

Nie wiesz, ze jak
> sie ma dzieci, to staja sie one najwazniejsze na swiecie?

Najwazniejsze, czyli takie, ktore ciaga sie ze soba wszedzie, bez wzgledu na
okolicznosci? Jakby byly najwazniejsze, to lepiej chyba zostawic je pod dobra
opieka, niz przyprowadzac na nocna impreze z alkoholem i papierosami.
Poza tym najwazniejsze sa owszem, ale dla rodzicow, a nie dla wszystkich
ludzi naokolo.

> > Czy chodzenie na imprezy z dziecmi to normalka?
>
> Zalezy na jakie.

Np. takich jak tak, ktora chce zrobic - pozny wieczor/noc, glosna muzyka,
sporo ludzi (w tym palacy). Naprawde nie widze dzieci na takim spotkaniu.

> A o ktorej godzinie planujesz impreze? Do 17-18.00 ja przyszlabym z
> dziecmi, na pol godziny, godzine. Jesli bylby to bal calonocny, w ogole
> bym nie przyszla.

I nawet jakbys mogla zostawic dzieci z dziadkami to tez bys nie przyszla? Bo
ja rozumiem, ze ktos faktycznie nie moze, ale tu jest inna sytuacja. I troche
mnie zdziwil obrazony ton naszych znajomych. Jakby powiedzieli "Przykro nam,
ale nie mozemy zostawic dzieci, wiec raczej nie przyjdziemy" to bym
zrozumiala. Ale oni sie nadeli, obrazili, ze jak ja moge tak sobie ustalac
warunki i nie liczyc sie z ich dziecmi. Bo przyzywczaili sie, ze do nas
zawsze mogli przyciagnac ze soba maluchy i teraz nie moga pojac, jak ja mam
czelnosc zmienic ten uklad. Tak to odebralam.

> > Wiec nie rozumiem w czym rzecz.

> Bo nie masz wlasnych dzieci...

Ale bylam dzieckiem i wiem, ze mozna je czasem zostawic pod opieka i nic sie
nie stanie.

> Wiesz, jak moja strasza corka obchodzi urodziny, robie 2 imprezy. Dla
> dzieci i dla doroslych. Moze to jest rozwiazanie? Zapros tych
> "dzieciatych" tydzien *wczesniej* na impreze...

Myslalam juz o tym, ale najzwyczajniej nie stac mnie na dwie imprezy.

>>Tak w ogole to ja lubie te
> dzieciaki,
> > ale na litosc boska nie zawsze i wszedzie.

> No to lubisz czy nie?

Lubie, ale sa sytuacje, gdy nie mam ochoty ich widziec. Nie zrozumiesz tego,
bo masz juz dzieci :-)

pozdrowienia
Asia