Użytkownik "Old Rena" <o...@g...pl> napisał w wiadomości
news:e0bhue$72f$1@inews.gazeta.pl...
> Joanna Duszczyńska <j...@p...onet.pl> napisała:
> > To ciekawe, że to Cię przeraża.
> W kontekście "do końca życia"? Bardzo. Jak już wyjaśniałam Iwonce, nie
> dodałam słów o moich wyborach i błędach jako osoby dorosłej. Przerażające
to
> dla _dorosłego_ dziecka.

Ja jestem dorosłym dzieckiem i wiele razy korzystałam z pomocy mojej mamy i
w domu i przy dzieciach mimo to, że to żeby mieć rodzinę to była moja
decyzja.

Mama mi nie powiedziała: "urodziłaś sobie dziecko, to je sobie teraz
chowaj".
Czasem człowiek bierze na siebie za dużo na raz i potrzebuje pomocy i ja
zawsze taką pomoc od mojej mamy miałam. I nie chodzi tu o narzucanie się
dziecku, czy też ingerowanie w jego sprawy, a o odrobinę miłości. I o
niewiele więcej mam na myśli...
>
> A myślałam, że to oczywiste, iż przestajemy mówić o dzieciach małych, czy
też
> zależnych od swoich rodziców.

Masz przykład powyżej...

> Joanno, to nie ja stwierdziłam, że "Rodzice są
> i od tego, żeby dziecku pokazać konsekwencję ich decyzji, i od
> tego, żeby chronić dzieci przed konsekwencjami ich postępowania. Przez
całe
> życie... i na dodatek nie ma to nic wspólnego z samodzielnością i
> dorosłością dziecka".

> No więc, ja nie jestem od tego, żeby moje dorosłe dziecko z zapaleniem
uszu
> prowadzić do lekarza. Ja jestem od tego, żeby je za młodu nauczyć, że z
> bolącym uchem idzie się do lekarza i jak się nazywa specjalizacja lekarza
"od
> uszu".
> Moi rodzice też już mnie nie muszą prowadzić do lekarzy.

Mało w życiu doświadczyłaś... Czasem się tak zdarza, że dorosłemu
człowiekowi ciężko iść samemu do lekarza, że jest tak chory, że trzeba go
zaprowadzić, że idzie po wyniki badań i boi się czy czasem nie jest to już
wyrok... Dobrze jest w takiej chwili mieć kogoś przy sobie nawet jak się już
jest dorosłym.
--
Joanna (syn Michał 19 lat, córka Anna 17 lat)
http://jduszczynska.republika.pl