Prawusek pisze:
> Dwadzieścia pięć lat mineło jak jeden dzień
> Lecz z mięsa nic nie zginęło - twarde jak pień
> Nie ruszy ono pieska, nie ruszy kota, szczura
> Człowieka ruszy - tony sprowadził, kreatura.
> Wyglada na to, że nie jest koszerne, goj go zje.
> Myślało parchactwo, na gieszeft i kasę pazerne.
> Lecz już widoki mizerne, okno z kratami czeka
> Nie ważne czy goja czy parcha, ma on pecha...
>
>

3/10