Użytkownik "guniek" <g...@i...pl> napisał w wiadomości
news:MGBBKNCGJBHGIDOPIMLKAEMDDHAA.guniek@inetia.pl..
.
> Witaj Marselu!
>
> > 1. polprawda, prawda czesciowa
> > - nie ulega watpliwosci ze nie znamy całej prawdy; widze ryzyko
> > traktowania polprawdy jako prawdy, niby oczywiste, lae chyba
powszechnie
> > własnie tak traktuje sie nauke
>
> właściwie funkcjonują dwa ujęcia nauki
> - nauka = wiedza, z czym osobiscie się nie zgadzam; mysle, że to własnie
> takie traktowanie... no własnie - czy pólprawda - co to jest półprawda?
> raczej obrazów przedmiotu - jako wiedzy
> - nauka = prosec dochodzenia do wiedzy - i tak IMO powinno być...
> Myślę, że wszelkie teorie o ile sa potrzebne - to tylko jak0 droga do
czegoś
> o wiele głębszego, nieuchwytnego zmysłami, "całosciowego"...

a coz to takiego byc moze? kiedy bedzie wiadomo ze to juz wszystko?
czy wtedy kiedy juz nie bedziemy szukac nic wiecej, bedziemy czuc ze to
juz całosc?
czy wtedy kiedy juz nei bedzeimy czuc leku, niepewnosci, ciekawosci?
takie całosciowe teorie juz sa, chyba kazda religia taka jest, jesli
szzczerze wyznawana. ale pewnie nie oto ci chodzi. ja tylko pozwalam sobie
zauwazyc ze istnieje ryzyko ze kiedys uwierzymy ze to juz. nieodczuwalna
zmysłami, czy to bedzie lepsza, nowa wiara? lepsza bo podwazy
wczesniejsze?

> Tylko, że wielu ludzi nie wierzy, że jest coś więcej niz te teorie... a
> udowodnić tego nie sposób - chyba, że odwołując się do wszelkich
> niewyjaśnionych ( i myśle, ze nie wyjaśnialnych) na bazie _tylko teorii
> "naukowych" faktów, wobec których "naukowcom" najwygodniej jest milczeć
lub
> im zaprzeczać.
> a jednak:
> "cuda nie stoja w sprzecznosci z prawami natury tylko z tym co o nich
wiemy"
> /św. Augustyn

nie o to mi chodziło, miałem na mysli błędy nauki, takie które sa potem
prostowane, bądz nie.. Sek w tym ze w danym momencie nie mozemy wiedzic co
okaze sie błedne i jak bardzo zbładzilismy. Im bardziej jestesmy
przekonani o słusznosci tym bardziej okazac sie moze ze bładzimy.

porównaj to do jakies choroby psychicznej (nie wiem jakiej ale pewnie jest
jakas taka) kiedy człowiek nie jest w stanie dostrzec swojego stanu.

<...>
> dobre sobie...
> a "najsmieszniejsze", ze ja w to wierzę;-))

wiec z nauka to nic wspolnego nie ma IMO. ani nie uczusz sie tego , anie
nie obejmujsze rozumem. to tylko cos jakby subiektywne wrazenie
estetyczne. tak to odebrałem.


> pozostaje jeszcze subiektywizm widzenia...
> i tu wydaje mi się, ze taka wiedza oznacza w duzym stopniu rezygnację z
> siebie jako autonomicznej jednostki... w zamian zyskuje się cały
> wszechswiat...
> mysle, ze _zrozumieć_ coś to _stac_ _sie_ tym - na bardzo wysokim
poziomie
> abstrakcji...


o tak , tu sie zgodze. ale teraz zobacz jak ja rozumiem te słowa:
rozum pozwala na budowanie modeli, mniej lunb bardziej wiernych
kopii/obrazów rzeczywistosci, albo całkiem fantasycznych wizji. zrozumec
wiec znaczy zbudowac. zrozumiec to tez znaczy przyswoic to dzieło jako
czesc siebie. czyli stac sie tym.
Nie musi to jednak miec nic wspolnego z rzeczywistoscia, co wiecej, nie
wiemy czy ma, jestesmy o tym _tylko_ przekonani.


<...>
> Myslę Marselu, ze zbyt jestes przywiązany do obrazu wiedzy tworzonym
przez
> "naukowców"...

dobre sobie :))) moze rzeczywiscie jestesm jak krowa na uwizi nie
potrafiaca wyjac kolka z ziemi;)

> To, że czegos nie pojmujemy nie oznacza że to nie istnieje!

alez oczywiscie ze istnieje, my tylko nie wiemy ze istnieje, nie
nauczylismy sie tego rozumiec. zastanawiam sie czy sa zjawiska
niewytłumaczalne? mysle ze nie sa znane człowiekowi, jezlie juz cos
zauwazy zawsze znajduje sobie jakies wytłumaczenie, ze błedne.. cóz to,
wazne ze jest..

> Pięknie IMO przedstawiasz tu "wiedzę" - masz racje taka wiedza nigdy nie
> bedzie całością... ale czy nie dopuszczasz istnienia czegoś głębszego?
> Czegos co tak trudno mi zwerbalizować... bo to ja opowiadać komus o
miłosci,
> komus kto nie kocha.

alez doskonale wiemy ze nie jstesm w stanie tego pojac, skoro nie pojmuje.
Tym bardziej doceniem twój twój wysiłek.

Ja tylko grzecznie pytam, teraz zanim te Cała wiedze ktos pojmie, czy w
tej chwili wiara w taką nei jest ryzykowna? Bo cóz jezli wiara pozostanie
tylko wiara? Swięta wiara, która kaze przec do przodu, w imie wiary. kazde
działanie w kierunku poszerzenia wiedzy przynosi ciagle jakies dorazne
efekty dla ludzi, pojedynczych i całych społecznosci, i dla srodowiska w
którym zyją. POszukiwanie wiedzy to równiez, abo przede wszystkim
bładzenie, odkrywanie nowego wiaze sie z ryzykiem. czy jednak nie za
bardzo ufamy temu ze dzisiejsze bbłedy, których nawet nei jestesmy
swiadomi, bedzeimy mogli naprawic w przyszłosci? Co nas tak zaslepia i
kaze tak ryzykowac?


> > Przykro mi o tym
> > mowic tutaj, ale wiedza jest tworem sztucznym, istniejacym jedynie w
> > wyobrazni człowieka, i nie ma szans a ogarniecie swiata rzeczywistego.
>
> wiedza czy Wiedza?

jezeli ta Wiedza rzeczywiscie istnieje, to czy koniecznie musi byc przez
nas odkryta?
czy jest nam potrzeban do przetrwania?
CO NAS SKLANIA do jej poszukiwania???????

<...>
> tylko jakich psychologów miał na mysli?
> pewnie takich jak on... ale to tylko nieliczne jednostki...
> niestety:-/

nie wiem, mysle ze jednak nie przez takich jak on, bo to jeeszcze jeden
fantasta jak mi sie zdaje, a tu trzeba trzezwego spojrzenia na mozliwosci
człowieka.

Marsel