>
> Wiesz, czasem trzeba zainwestować więcej zaangażowania, czasu czy
> cierpliwości, a czasem mniej. W związku wartości są niewymierne i czasem
> tak indywidualne, że trudno mówić o sprawiedliwym udziale. Najwidoczniej
> ona dostawała to co chciała, a ty nie lub mniej. Być może nie wszystko co
> oferowałeś miało dla niej wartość lub potrafiła ją docenić na twoim
> poziomie. Kiedy szczera rozmowa zawiodła, może trzeba było poszukać
> bardziej skutecznych środków lub metod. Pewne wartości są na tyle
> uniwersalne, że kiedy procesy wychowawcze zostały zaburzone lub
> niedokończone, zręczna manipulacja może być etycznie uzasadniona jako
> środek do ich przywrócenia.
>

Ojej, swietnie to ujales. Zgodzilbym sie do tej pory. I dlugo probowalem to
robic. Jednak nauka dla mnie z tej znajomosci jest taka, ze skoro wymagam
absolutnej uczciwosci - to samo musze bezwzglednie ofiarowywac. Zestaw
naiwnego nadwrazliwca z wyrachowanym zwyrodnialcem, bez zadnych ograniczen
moralnych. Musialbym daleko przeskoczyc jej metody, by byc dla niej
wiarygodnym. Musialbym przescigac sie w klamstwach z kims dla kogo sa one
zywiolem. Nie dysponuje takim arsenalem nacisku jak mloda, atrakcyjna
dziewczyna. Owszem, mozna i nia manipulowac ale na zasadzie Jasia Fasoli,
siedzacego na kanapie ustawionej na dachu samochodu. (Skoro Fasola potrafil,
ja tez powinienem dac sobie rade.) Przy czym bedzie to manipulacja bardzo
zgrubna, nacelowana na wywolywanie tych zlych emocji. Nie ma mowy o zalu i
wspolczuciu, najwyzej lek przed porzuceniem. Wczesniej wytykales mi jednak,
jak mi sie wydaje, ze nie mnie byc lekarzem.