Dnia Wed, 17 Sep 2008 23:24:02 +0200, Prawusek napisał(a):

> "Ikselka" <i...@g...pl> wrote in message
> news:1wjdxfyfkvm86$.krmfllx7vle9$.dlg@40tude.net...
>
>> PS. Najbardziej na świecie (jeśli chodzi o zjawiska przyrody) mnie
>> zachwycają krople jesiennej wilgoci po deszczu zawieszone licznie na
>> pajęczynie między drzewami - wtedy, kiedy nagle odbije się w nich słońce.
>> To frazes, ale one naprawdę są wtedy piękniejsze od brylantów, kiedy tak
>> rozbłyskami dają po oczach...
>> Piękniejszego zjawiska nie znam.
>
> A ja znam - to samo, ale w letni poranek przy wschodzacym słoncu w
> górach....

Pewnie tak - a moje zauroczenie jesienią jest dla mnie samej dosyć świeżym
w życiu zjawiskiem, stąd szczególna dokładność obserwacji... Ale Ci powiem,
że nie ma dla mnie piękniejszych świateł, niż jesienne. Niebo jest wtedy
szarografitowoniebieskie, taki ma milicyjny kolor, i na tym tle, kiedy
tylko błyśnie słońce, drzewa z nieopadłymi jeszcze masami liści stają się
niesamowicie trójwymiarowe dzięki bocznemu światłu - takie światło i taki
efekt jest tylko jesienią.
A kiedyś - wiozłam córkę późną jesienią do szkoły i właśnie wschodzące
słońce wyjrzało całe - tylko jeden raz w życiu widziałam wszystko (ludzi,
samochody, drzewa, budynki, niebo, ziemię, trawe...) w świetle koloru wina
z dzikiej róży, ale wszystko, dosłownie wszystko, miało ten kolor - w
różnych jego odcieniach i jasnościach. Cudo!
--
"(...)Zewszad rozlegaly sie surowe upomnienia:Jestes niczym,zapomnij o
sobie,zyj innymi!Gdym moje Ja po raz czwarty napisal,poczulem sie jak
Anteusz ziemi dotykajacy!Grunt odnalazlem pod nogami.Utwierdzic sie w tym
Ja wbrew wszystkiemu,z maximum bezczelnosci.(...)"
Z Gombrowicza :-)