eTaTa wrote:

> Jak głęboka jest warstwa zrozumienia?
> Inaczej. Ile ma warstw?
> Gdzie kończy się linia myślenia emocją?
>
> ett
>
> Nie spiesz się.
> Odpowiednio zaciemniłem? :-)))

Przelewam to co widzę:

Niebo z wielką, wielką liczbą sznureczków... Każdy z tych sznureczków łączy
niebo z ludzikiem/stworzonkiem. Lina niczym 'guma do żucia' -
rociąga/wydłuża się gdy cienieje i kurczy gdy grubieje.
A gdy się kurczy, to zaciska na szyi ludzika. A gdy cienieje to daje więcej
swobody /nawet można się poruszać/.
Ten lino-śureczek to indywidualny EE /"EgocentroEmocjonalizm" - nazwa
powstała specjalnie na użytek tycztomkowych wypocin ;)/.
Śureczki plączą się... między sobą |wszystko zagmatwane - cholera|... chodzę
patrzę i nie widzę żadnego ludzika bez śureczka... Taki
cieni_cienie_cieniusieńki ale jest.... taki tyci_tyci_tyci ale jest...

Gdzie kończy się linia myślenia emocją? Imo NIE KOŃCZY SIĘ... a ludzie z
"cienkimi śureczkami" mają łatwiej w życiu |a można sobie ich nazwać np.
Geniusiami :D|.
A skoro inni mają to i tycztomek ma |a w jakich proporcjach? A se badaj ;)|
A skoro oczekuje "wyrozumiałości" to czemu sam tycztomek nie wykazuje? E?
Kicha tycztomku... kicha...

> A cykl?
> No tu jest dopiero zabawka :-))

Lepiej przećwiczyć za młodu - a wyćwiczyć można |bo konsekwencje mniej
dotkliwe|.

P.S. To wszystko na co mnie |na razie| stać :D

--
Pozdrawiam Serdecznie
Tomek Tyczyński

**
"Przy utrzymaniu obecnego tempa wymiany personelu
pewnego dnia ludzie będą okazami równie rzadkimi jak ptaki dodo."