Użytkownik "Greg" <j...@t...inny.wszystkie> napisał w wiadomości
news:b74pr8$3ma$1@news.onet.pl...
> No to od poczatku
>
> Od ponad roku jestem z kobieta z ktora bede mial dziecko. <ciach>

> Wiem ze jest kobieta w ciazy ale czy to ja usprawiedliwia? Boje sie tez o
> dziecko bo zaczynam sie zastanawiac czy ona jest w ogole normalna osoba?

Tak się składa, że też jestem w siódmym miesiącu ciąży.
Muszę przyznać, że mam sporo na głowie, bo pracuję 3 razy w tygodniu, kończę
studia (2 egzaminy, kończenie pisania pracy mgr i obrona) i często jestem
bardzo zmęczona. W związku z tym zdarza się, że czasem wybucham i zrzędzę
lub krzyczę ze złosci. Wiem, że zmęczenie nie jest żadnym
usprawiedliwieniem, ale faktem jest, że jakoś szybciej się denerwuję. Gorzej
było na początku ciąży, ponieważ ciągle się jeszcze obawiałam, czy wszystko
będzie w porządku i czy dotrwam do końca.

Niemniej jednak nie zdarzyło mi się wyrzucać TŻ z domu (prędzej sama bym
sobie poszła), a tym bardziej bić. Nie mogę osądzać Twojej TŻ, ale skoro Ona
uważa, że lepiej by Jej było samej bez Ciebie to uszanowałabym to, ponieważ
nie ma nic gorszego dla dziecka niż nielubiący/nienawidzący się rodzice.
Lepiej IMHO, aby dziecko miało ojca z którym się spotyka w wyznaczone dni
niż miałoby patrzeć na takie zachowania w stosunku do Ciebie, które IMHO
uwłaczają Twojej godności. Poza tym ciągłe napięcia w domu również nie
wspierałyby rozwoju Waszego dziecka. Wiem z doświadczenia, że lepszy byłby
rozwód rodziców niż mieszkanie dla dobra dzieci (brrrrr).
Nie wiem co prawda jak się Twoja TŻ zachowywała przed ciążą, bo może
rzeczywiście ma to wpływ na Jej zachowanie. Na pewno świadomość zagrożonej
ciąży Jej nie pomaga, bo cały czas musi się martwić nie wspominając o
leżeniu, które jest chyba bardzo męczące. Na pewno nic nie usprawiedliwia
niektórych zachowań.

--
Pozdrawiam serdeczniasto
Ania >:-)<-<
gg. 1355764
z adresu (wywalto)