oprócz swojego zdania na temat zmywarek, dołożę jeszcze 3grosze na temat
diety dla matki karmiącej.
(nie za dużo, bo to chyba nie ta grupa ;-)
karmię synka już półtora roku i nie zamierzam na razie przestać, bo mały ma
alergię na białko krowie i laktozę. Reaguje nawet na śladowe ilości
mleka,śmietany czy masła np. w cieście zjedzonym przeze mnie! Dieta moja
zatem jest od niega bardzo uzależniona. Mimo tego (baaardzo lubie nabiał)
nie zrezygnowałabym z karmienia z uwagi na owa wygode właśnie! od początku
malu ze mną śpi, dosysa się w nocy i rośnie na pogodnego człowieczka! Córci
mojej nie karmiłam piersią (z powodów, o których nie będę się tu rozpisywać)
i widzę różnicę......
służę radą na adres prywatny
pozdrawiam
iza

Użytkownik "Lama" <a...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:67ea.0000041d.3fd7fa20@newsgate.onet.pl...
> > Mam trochę stracha, przed tym co chcę zaraz napisać - boję się, że
zostanie
> > potraktowane i odczytane nie tak, jak bym chciała. Od razu proszę więc
> > bardzo o spojrzenie z dystanstem, takim dłuuuuugim ;)
> >
> > Zostawiłam te dwa zdania, ponieważ wydały mi się bardzo
charakterystyczne
> > dla obecnego sposobu traktowania kobiety, która właśnie została matką: A
dla
> > czego nie wygoda i nie przyjemność matki? Czy to znaczy, że jak ktoś
został
> > właśnie matką to powinien zapomnieć o własnych przyjemnościach i
wygodzie?
> > Takie właśnie odnoszę wrażenie przyglądajac się z daleko współczesnemu
> > pojęciu macierzyństwa. Niby są pieluchy jednorazowe i gotowe dania w
> > słoiczkach, a przecież strasznie to jakoś wszystko jest obciążajace. Być
> > może patrzę wybiórczo (bo przecież tak, jak napisałam: z daleka, moje
> > dziecko ma 21 lat), ale jakoś nie bardzo podoba mi się to, co widzę.
> > Strasznie dużo jest w tym zakazów i nakazów. Wygląda to tak, jakby ta
> > nieszczęsna kobieta całkowicie traciła podmiotowość - nawet w takiej
> > dziedzinie, jak dobór menu ;) Dlatego podobają mi się wszystkie te
posty,
> > które sugerują dystans, odrobinę luzu. Eksperymentowanie? Tak, dlaczego
nie?
> > Jeśli tylko jest to esperymentowanie świadome i mądre, a nie zwykle
wybryki
> > i ignorancja..... IMHO wychowywanie i pielęgnowanie dziecka to zawsze
jest
> > eksperyment ;) Wystarczy spojrzeć wstecz, na historię pedagogiki: Lock,
> > Rousseau, Dewey, Montessori. Są w naszym kraju przedszkola, w których
nie ma
> > zabawek dostępnych powszechnie w sklepach. Dzieci bawią się drewnianymi,
> > niemalowanymi klockami, gałgankami - rozwijają wyobraźnię.
> > Podsumowując: Fajne jest to, co "Lama" napisał/a na koniec: Wybór należy
do
> > matki. Ale dalej już troszkę się nie zgodzę: interesy dziecka są na
pewno
> > bardzo ważne, ale warto jest też pamiętać o interesach matki. Matką jest
się
> > już do końca życia ;) Własnego życia ;)
> >
> > Pozdrawiam serdecznie
> > Wszystkich: Tych o innym zdaniu także :)
> >
> > Marzenna Kielan
> >
> Marzenko, mądre to i bardzo trafne co napisałaś, tylko się pod tym
podpisać,
> nie rozumiem, dlaczego miałaś takiego stracha? Mnie luz i dystans nie są
> bynajmniej obce, a świadomość, że własny rozum powinien być zawsze
ostatecznym
> arbitrem utwierdzała się coraz bardziej przez te wszystkie lata, odkąd
zostałam
> mamą po raz pierwszy. Odruch zdawania się na różne autorytety (których
pokaźną
> wiązankę wymieniasz) jest u świeżo upieczonych rodziców najzupełniej
> zrozumiały, dopiero w konfrontacji z tym co życie przynosi człowiek
uświadamia
> sobie, że wszystko trzeba zweryfikować samemu i że nic nas nie zwalnia
> od "eksperymantowania", czyli poszukiwania własnej odpowiedzi na żywotne
> pytania dotyczące naszego dziecka, bo tylko my za nie odpowiadamy - ani
> położna, ani teściowa, ani autor najnowszej publikacji.
>
> Z moich skromnych obserwacji wynika, że wygoda i przyjemność matki (i
ojca!)
> oraz dobro dziecka bardzo często idą w parze, wcale nie miałam zamiaru ich
> sobie przeciwstawiać - po prostu zachęcając oboje do odżywiania się w
sposób
> urozmaicony chciałam wysunąć na pierwszy plan argument długofalowy
(zdrowie),
> jako ważniejszy niż doraźny (przyjemność czy wygoda - tak matki, jak
dziecka).
> Co wcale nie oznacza, że między tymi aspektami istnieje jakaś zasadnicza
> sprzeczność. Ostatnio nauka uczyniła np. odkrycie, że noworodek/niemowlę
> potrzebuje do prawidłowego rozwoju kontaktu fizycznego z rodzicami, także
> podczas snu. Rozpisują się o tym renomowane periodyki, zalecając spanie z
> dzieckiem. A dzieci wiedzą o tym od chwili urodzenia, czyż nie? Rodzicom
ta
> wiedza przychodzi już oporniej, my też w swojej rodzicielskiej karierze
swoje
> odlulaliśmy i odchusialiśmy, zanim przy kolejnym potomku odważyliśmy
> się "zaeksperymentować" i wziąść marudzącego dzidziusia do swojego łoża...
co
> raz na zawsze rozwiązało problem marudzenia. Myśleliśmy, że to z naszej
strony
> zwykły, dość krótkodystansowy pragmatyzm, a tu proszę, wpisaliśmy się w
> najnowsze trendy.
>
> Wierz mi, że martyrologiczna filozofia macierzyństwa (i ojcostwa) jest mi
> głęboko obca. Być może w podtekście chciałam przekazać taki komunikat:
młoda
> mamo, nie obawiaj się, że działając zgodnie ze zdrowym rozsądkiem i tym,
co ci
> podpowiada intucja postępujesz egoistycznie, że czegoś swoje dziecko
> pozbawiasz. Kochaj i rób co chcesz, jak powiedział święty Augustyn, co
cytuję
> nieśmiało, prosząc o wyrozumiałość tych, którzy mają inne zdanie.
:-------------
> )
>
> Pozdrawiam przdświątecznie mamusie i dzidziusie
> Lama
>
> --
> Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl