Gosia Plitmik napisał(a):
> Jakub Szułakiewicz napisał(a):
>
>> Pogooglaj hasłami:
>> RPG (tylko odrzuć wstępnie wszystkie strony, na których jest mowa o
>> komputerach)
>> oraz:
>> Dungeons & Dragons (Advenced Dungeons & Dragons).
>> Generalnie rzecz biorąc, tematyka RPG dla dzieci jest dość dyskusyjna
>> i "śliska". Moim zdaniem - rozrywka bardzo twórcza i rozwijająca.
>> Zdaniem niektórych - propagowanie satanizmu/okultyzmu/przemocy/pranie
>> mózgu. Przede wszystkim postaraj się zrozumieć dokładnie, co to jest
>> RPG. Wieczorem postaram się wyjaśnić dokładniej.
>
> O, byłabym bardzo wdzięczna. Rany jak ja sie uchowałam w takiej
> nieswiadomosci. Na razie z tego wszystkiego nic nie rozumiem;-(
> Qurcze, ale taki 8 latek to jednak IMo zdecydowanie za wczesnie by grał.



Czy za wcześnie - ciężko mi powiedzieć. Szczerze powiedziawszy,
niezabardzo sobie wyobrażam sesję w wykonaniu 8 latków.

Na początek - zaznaczam, że każdy, kto usiłuje opisać na czym polega RPG
wygląda jak kretyn.

"Rozgrywka" - jak już ktoś napisał - przypomina nieco wspólne tworzenie
przez graczy opowieści, jednak to tworzenie podporządkowane jest pewnym
regułom:

1. Świat, w którym opowieść się toczy, zdefiniowany jest w podręczniku
(dobrze by było, żebyś sobie taki podręcznik przeglądnęła) - w
podręczniku będzie więc wszystko, począwszy od zarysu geografii
fikcyjnych kontynentów, poprzez rys historyczny nieistniejących państw,
skończywszy na wierzeniach nieistniejących narodów i opisie
nieistniejących stworzeń.

2. Spośród graczy wyłaniany jest Mistrz Gry (o tym dalej). Każdy z
graczy (za wyjątkiem Mistrza) kontroluje w tym świecie postępowanie
jednej postaci. Postać jest dokładnie sparametryzowana (liczbowo
określona jest jej siła, szybkość, inteligencja i tak dalej), oraz
powinna być przez gracza w miarę dokładnie opisana.

3. Mistrz Gry kontroluje resztę świata - począwszy od "stworzenia" opisu
miejsca, w którym gracze się znajdują, skończywszy na kontroli osób,
które gracze spotykają.

4. Fizyka świata - wszystkie kwestie sporne (gracz strzela z łuku do
smoka - trafił, czy nie trafił? Skoro trafił, to zabił go, czy tylko
zranił?) rozstrzygane są przy użyciu zdrowego rozsądku Mistrza, kości,
parametrów postaci, i reguł zamieszczonych w podręczniku (w stylu - rzuć
kością, jeżeli wyrzucisz mniej, niż twoja umiejętność StrzelanieZŁuku,
to trafiłeś).

6. Nie można określić momentu zakończenia rozgrywki - nawet, jeżeli by
się okazało, że wszyscy gracze zginęli, to przecież ich śmierć raczej
nie będzie miała wpływu na dalsze istnienie świata. Nie da się wyłonić
spośród graczy zwycięzcy, ani też przegranego. Rozgrywka z przyczyn
organizacyjnych podzielona jest zazwyczaj na sesje, trwające zazwyczaj
3-6 godzin, jednak kolejne sesje zazwyczaj zachowują ciągłość fabuły.

Ja osobiście zacząłem grać z końcem podstawówki i gram do dzisiaj
(kończę studia). To co teraz napiszę, wynika z mojego doświadczenia.
Niezabardzo sobie wyobrażam rozgrywkę w wykonaniu ośmiolatków. (Jak już
ktoś napisał - będzie to wyglądało jak futbol przedszkolaków). RPG jest
umiarkowanie uzależniające (ale w mniejszym stopniu od gier
komputerowych), za to silnie integruje grupę graczy. Wbrew pozorom,
pomimo, że to "tylko wspólnie prowadzona opowieść", pozostaje w pamięci
pewna świadomość, że wspólnie z kolegą wyruszyliśmy na
WyprawęPełnąNiebezpieczeństw i zabiliśmy smoka. Główne obiekcje ludzi
przeciwnych tej formie rozrywki dotyczą okultyzmu i pochodnych - nie
zapominaj, że podczas gry Twój syn wciela się w postać, która być może
włada magią (niektórym to przeszkadza), i prawdopodobnie wyznaje jakichś
dziwnych bogów (to przeszkadza wielu ludziom). Jeżeli dla Ciebie stanowi
to problem, to możesz zakazać synowi gry.

Co do przemocy i zabijania - jako pozytyw powiem, że w grze raczej nie
pojawi się żaden element, którego nie wymyślą sami gracze lub też Mistrz
Gry. Jako negatyw - w grze może pojawić się każdy element, który graczom
lub Mistrzowi przyjdzie do głowy. Podczas typowej sesji gracze wyruszają
na wyprawę, by zabić smoka/złego czarnoksiężnika/uratować
króla/zniszczyć WielkieIStraszliweZło - i raczej mało prawdopodobne, aby
ośmiolatki wymyśliły coś bardziej oryginalnego, więc raczej wszystko
powinno być w porządku. Nie zapominaj jednak, że może się zdarzyć, że na
przykład po uratowaniu króla gracze wpadną na pomysł, żeby go zabić,
wypatroszyć, a głowę zatknąć na tyczkę i nieść jako sztandar. Wszystko
to leży w gestii graczy (co najwyżej Mistrz Gry może im próbować
przeszkodzić - ale Mistrz przecież wcale mądrzejszy od pozostałych nie
jest).

W Twojej obecnej sytuacji ideałem by było, gdybyś sama zrozumiała istotę
rozgrywki i w pewnym stopniu kontrolowała to, co dzieje się podczas
sesji syna. Raczej nie zabraniaj mu - bo wtedy na pewno stracisz nad tym
kontrolę. Za to spytaj się od czasu do czasu, co się stało na ostatniej
sesji - powinnaś usłyszeć coś w rodzaju streszczenia bardzo nieskładnej
książki.

--
Yakhub