Marcin Gryszkalis pisze:

> a czy nie można tych cech ćwiczyć w bardziej, hm... interesujący,
> rozwijający intelektualnie sposób? Myślałem, że te rzesze dydaktyków na
> uniwersytetach wymyślili coś przez ostatnie 200 lat ;)

Ależ wymyslili! Jest wiele sposobów, jak miło i sympatycznie (i w
odpowiednim momencie) nauczyć... kaligrafii :-) Sam testuję "wstęp do
kaligrafii" na prawie pięciolatce i nie zauważyłem oznak znużenia :-)

> A także żeby potrafiło grać na pianinie, znało angielski, francuski, łacinę
> i esperanto, umiało grać w szachy, jeździć konno, grać w tenisa. Aha i
> jeszcze programować ;) Sam zapewne wiesz, że taki model jest nierealny z
> bardzo prozaicznego powodu - braku czasu. A skoro brakuje czasu to ja
> wolałbym, żeby moje dzieci umiały programować niż kaligrafować ;)

Hola, hola, celowo sprowadzasz sprawę do absurdu. A to niebezpieczna
technika, bo łatwo prowadzi później do bezkrytycznej oceny "nic się nie
da" :-)

> Możesz rozwinąć myśl?

Nie mogę :-)

> Absolutnie się z Tobą zgadzam, inaczej mówiąc - sport amatorski jest ok,
> sport "zawodowy" jest chory.

To ja tylko dodam: Jeśli sie kogoś do niego zmusza...

Stalker

--
Hania 2004-03-08, Antek 2006-07-07
http://picasaweb.google.pl/AgaTomAlbum